Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Sırtını da döndün diye, bana
Sitem etmedim ki ben Sana
Aşkın da beni yaktı diye,
Sana hiç sitem etmedim ki

Gönlüm de sana küskün diye

Hasret kaldım ben gür Türk sazının sesine.
Her şeyi kaybeddik nasıl döneceğiz özümüze.
İnanılmıyor bu vatanda kimsenin de sözüne.
Viran etti vatanı döndürdü baykuş yurduna.

Her telden ayrı kafadan bir ses çıkıyor.

Çanakkale de Avrupalı palikaryaları doktuk sulara
Çatlamış ardamarları Avrupalıda utanmak nere
Ders almadılar tekrar saldırdılar bu kutsal toprağa
Kocatepe ten Atatürk’ten aldığı kutsal emirle
Egede palikaryayı tekrar Mehmet’im doktu sulara
Kocatepe Avrupa’nın içinde iyileşmez yaradır

Kardeşim kul daralmayınca Hızır yetişmez
Türk Çoştumu nünde durulmaz
Setler çekilsede Türk’e mani olunmaz
Açta kalsak,susuzda,çıplakta olsak
Çılgın Türk’e mani olunmaz
Ufuklar daralsa,gök yere inse

Vadiye kurulmuş o güzel şehrin,
Çağlayarak akıyor içinde çayın,
Nice şehzadeler giydi kılıçla, yayın,
Sultanlar otağı Göynük’üm benim,

Halveti dergahında gönlüm çağladı,

Ellisine girerken bu anki çağım.
Hep sevdim hep seveceğim.
Ak düşünce saçlarının siyah rengine
Kollarında son aşkın ben olacağım.

Yeter uyudun Müslüman olan Türk oğlu Türk
Dünya senden imdat bekliyor ey asıl Türk
Cihan can çekişiyor kurtar cengaver Türk
Kendine gel tarihe yön veren kahraman Türk

Halil Çolak 20.6.2005 Ankara

Ne hileden anladım nede hurdadan
Sadece anlarım koku saçan goncadan
geçsem bir kulun hatırını sormadan
o günüm benim nefsime zülüm sayılır

Ne geceden şikayetim var nede gündüzden

Mevsimler geçmiş saclara aklarda düşmüş
Bunca yıllar ben bilmeden nasılda geçmiş
Gözlerim gerçeği görmeden ömürde bitmiş
Mutluluğum ektiğim fidanlar arşa yükselmiş

Ben haksızlıklara hep göğüste gerdim

Vatanın bağrına bıçak vurulunca
Analar yavruları için yaş dökünce
Ardı sıra yavruları yetim kalınca
Söyleyin vatan nasıl ağlamasın
Yurdun her tarafında ana ağlıyor