Her kula nasip olmaz asla bil Allah selamı
İnsan olmayan anlamaz, selamı ne kelamı
Dost olan, insan olan kardeşim alır Selamı
Eşek eşektir almaz selamı anlamaz kelamı
Halil ÇOLAK 05.05.2010
İnsanlık Mutluluk yarışını kaybetti baştan
Hiç Su içmem ben asla kirlenmiş tastan
İki yüzlü insanları yazsam olur bir destan
Bu düzende düz ovada yolu kaybettim
Herkes çomak sokuyor birbirinin tekerine
Taç olmuşsun gönüllerde, Karayolları denilen yerde,
Umut olmuşsun gönüllerde, rehber olmuşsun gençlere,
Ğazaba uğramaz gönlün, herkes gönlündeki sevgiye muhtaç,
Bulutlu havalarda rahmetsin, güneşli havalarda ilaç,
Açan her çiçek doğada senden kendini korumaya muhtaç.
Yüküm ağır ben çok yorgunum yol uzun
yolumuz engelli gel birde sen yorma
Olan oldu giden gitti kalpte hüzün
Gel üstünde durma beni fazla yorma
benim bu deli gönlüm, uzaklarda ne arar,
sende hak yolunda yürürken can yanda gör,
her gelen gönül dergâhında Yunusu sorar,
sen Tabdukun kapısında yanaşta pişte gör.
kimseler bilmezdi, sırlar içinde sır saklı,
Gönül kervanında kaynar kazanım
Aşıklar sofrasında küçük bir ozanım
Çalamıyorum sazımı kırık mızrabım
Anlatamam derdimi yanar yüreğim
Yazarken de ruhumu sardı bir büyü
Hasretliğinden yanar da benim yüreğim
Yanaklarımdan süzülerek akarda yaşım
Dinmez yüreğimde acım ağırırda başım
İyileşmez dertlerim olur benim yoldaşım
Dertleri başıma acıyor da kaderim benim
Yüzüne yeşil ipek kumaş bağladı
Dereleri sel bastı coştu çağladı
Bülbül gül dalında hale ağladı
Bin ahu zar birden ettide felek
Artık kalmadı kimseye güven
Senden uzaklarda yar benim geçmiyor günüm
Duygum hasret,gönlüm hasret,can sana hasret.
Hasret ile de geçiyor benim bu talihsiz ömrüm
Sevgide hasret, yürekte hasret, gönülde hasret
Karanlık yanalız geceler, duygularım ise düşte
Seni düşündükçe yürekten ağlıyorum
Sen cevap vermeyince kahroluyorum
Daha dün düşümde gördüm ağlıyordun,
Geçerken halini sordum, sorma diyordun,
Sitem ediyordun aşkım nedense bana,
Düşündükçe yarım beni kahrediyorsun
YAZMIŞ OLDUĞUN ŞİİR İÇİN SANA YÜZLERCE BİNLERCE TEŞEKKÜRLER