Irgat olduk
Biçtik arpayı buğdayı
Tırpanla orakla
Anız bıraktık
Tarlalarda
Karardık
Kafam dolu kalbimi dolduraçak
Bir güzelin delisiyim
Bu alemin dilindeyim
Haddimi ben bilmeliyim
Sinemi döğmeliyim
Sevmek için tövbeliyim
Kimler göçtü bu alemden
Gelip geçti sırtından
Kimleri binleri uğurladın
Hayatın biri biterken
Biri başlayaçak sonsuza kadar
Güneş ısıtmayaçak artık
Dipsiz kuyulara atar bakışın
Çırpınırım karanlığın gırdabında
Bir umut ışığı çok uzaklarda
Akışı olmayan durgun sularda
Ellerim tutacak bir dal arar
Filizlenmiş yosunlu taşlarda
Ben bir garip mahsun kulum
Bitsin acı bitsin zulüm
Yaradan bir bizi gülüm
Alma ahımı mazlumum
Benim de bir Allahım var
Bu dünyada ölümde var
Ağlarsan yanarım gülersen güler
Okara gözlerin candan can ister
Sen dünya ışıkım sana aşığım
Canımın cananı sultanım Dilber
Dağların cereni gonca bir çiçek
El açıp Tanrıya istenen dilek
Keşke keşke ah keşke
Son çağrışımı pişmanlığın
Zıpkın gibi bağrımı delip
Yüreğime sızısı inen
Umutlarımı hayalerimi hep
Beleğimden götüren
Bir hal oldu ah annem
Kalkamaz oldum yataktan
Sarardım neden soldum
Bir başıma yok kimsem
Yanıyor Ciğerlerim
Yok mecalim takatım
Yokluğunun acısı yaşanıyor Atam
Sirenler kornalar senin için çalıyor
Albayrak gönderde yarıya inmiş Atam
Samsun dan bir güneş gibi doğdun
Hasta adamı ayağa kaldırdın
Yediden yetmişe Vatan sevgisiyle
Tarihi bilmeyen o zümre
Bu düşmanlık nefreti kime
Doksan dört yıl bir git geriye
Gelmez ki işine devşirme
Yıkanmış beynin görmez gözün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!