Ölüp gitsem bu dünyadan
Ahım sana miras kalır
Paylaşaçak kimin varki
Dostdun sana uzak kalır
Ateş düşer can özüne
Hırs bürümüş insanların gözünü
Verir ama tutmaz olmuş sözünü
Göremedim gerçek bir dost yüzünü
Benim bu aleme aklım ermedi
Bu ağır yükü taşıyamamki ben
Çocuklar rüya gibi geçti seneler
Mini mini küçük ufkunuz açık
Her gün şen şakrak buluşurduk
Okulumuzda mutlu olurduk
Şimdi geldi ayrılık zamanı
Komşumuz Recep vardı
Yakışıklı kibar efendi
Sokağımızın delikanlısı
Kimseyi incitmezdi
Recep abi derdik
Herkesi sever sayardı
Ah her gece
Acaba diyorum
Düşlerime hapsetsem birilerini
En sevdalı gardiyanı olsam
Nöbet tutsam kapısında
Güvercin uykusunda
Dünya ahretin tarlası
Ekip biçmesini bilene
Servet akıp gider
Minnet etmesen verene
Karınçadan ibret al çalış
Adalet açaba neyi düşünüyor
Başı avuçlarında oturmuş
Beliki biri onuruyla oynamış
Geleceğine ağlayıp duruyor
Kaçırdılar tadını tuzunu adaletin
Güneşin doğuşu aynı batışıda
Gökyüzünde yıldızlar aynı
Değişen fikirler kazanan zamanlar
Bizansı feth edeçek komutan
Sultan Mehmet Han
Kadırgaları yürtdü karadan
Ha kız olmuş ha erkek
İkisi de cana can katan
El bebek gül bebek
Giymedik giydirdik
Yemedik yedirdik
Var oluşuna çok sevindik
Bu gün bayram
Beklerim gelenim yok
Yüreğime çok tü hüzün
Diri diri gömdüler mezara
Kardeşim evladım var yok
Bende onları gömdüm toprağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!