H Hikmet Esen Şiirleri - Şair H Hikmet Esen

Onca bora
Onca fırtına
Her adımda
Ardında kalsa da
Akıp gidiyor avuçlarından
Bir ömür aradığın sevda

Rüzgarın imzası
Dalganın köpüğünde.
Duydum ki
Gece
Ay vurmuş denizin yüreğine.
Görenlerin ifadesi,

Güneş'in batışı,
Yangındı ufuklarda;
Alevler karaya vurduğunda
Doğa hüzzam faslı'na
Geçiverdi Şeytan Sofrası'nda
Tutuşan dalların çığlıklarıyla.

Senelerce
Yalnızlık döşedim
Küpeştesine.
Hep direndim
Dalgalara rağmen
Rüzgarın öfkesine.

Yaşam,
Bir türkü,
Bir şiir belki;
Hüzzama dönüşmeden yel,
Haydi gel,
Aç yüreğini

Yar'dın
Yarım kaldın
Dağıldın
Ne de çokmuş hayallerin
Fukara, kalakaldın

Kaç kulaçtır ki ufkun ötesi
Gün batımlarına gebeyken
Güneş'in alevleri
Görüş mesafesindeydi yaşam
Uzansan dokunacaktın
Karanlıktan korkmasan.

Gün
Taşıyamadı gecenin
Bir ton karanlığını
Tırmandı Ay ışığına.
Yaralarından
Akan kan

Güneştir vurulan
Her akşam
Yığılıp Cunda’nın omuzlarına
Kimse dokunamadan
Karanlığa karışan.

Kaç gece bıraktık ardımızda
Zamanı dokudukça
Soluk soluğa anılarla

Kaç sevda şarkısı
Özlemle tutuşsa da