Şimdi başlar korkusuzca
Şehrin pis kalabalığını dağıtınca
O parklardaki uğursuzlar kaybolunca
Tüm insanlar saçaklarda
Gizlensin
Beklide yarım bir cümle kurmak gibidir
Gözlerinin içinde kalan gözlerim
Ağlamak için derinlere inmek gerekir
Büyük bir sevda yazmak için
Ucu alev oklar bilenir
Gözlerin içinde kalan gözlerim
Pencereden denize bakmak gibi,
Seviyorum seni.
Çocukluk resimlerindeki,
Masum hallerim gibi;
Sana bakıyorum şimdi.
Bir gün yanımdan gidersen;
Geçmişe bakarım şöyle bir gözlerim yanar
Her sokak tanıdık olmuş,herkes arkadaş
Yollarda beklemek adına söyle ne var
Hep değimlidir ki,yaşanan bize yoldaş
Şehrin içine uzanırım yüksekten bir nehir gibi.
Alışırmı benimde dolambaçlı ifadelere özüm.
Çekmeden toprak beni kendine süzgeç gibi.
Korkarım bir gün unutulur,sana düşen sözüm.
Ardından ne çok şey söylerim,şöyle bir düşün.
Rüzgar yontar köşelerini biçime sokar.
Yağmurlar inceltir,şeklini verir.
Bir büyük hazine olursun,bir büyük dönence.
Şeklin semaya iner,yıldızlı bir günde.
Tıkır tıkır biçem ustaları çalışır.
Uzaktır gözlerin hiç görünmez.
Sımsıkı örtüsüyle örter gece.
İkimizin arasında bir bilmece,
Sabaha dek sırrını vermez.
Bekler saatler en acımasız anı.
Üzerime bırak bu geceyi
Soluklansın
Yağmur gibi ince bir aralıkta
Damlasın
Bir şarkı söyle düşünde
Yaşasın
Baba.
Sana büyük sözler yazmak ister.
Ardında kalan bu hayatın boşluğunu birer ikişer,
Doldurmaya çalışan gölge oyunlarında.
Rolleri belli olan bir yansıma,
Gördüğüm ne var ne yoksa.
Bakarım karanlığında beyaz camın aynasına.
Yüzüme söylenecek söz ararda.
Korkarım gözlerimden şehrin ışıklarında.
Bir yüz biliyordum önceleri,ben bu aynalarda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!