Akşamüzerleri konuşmak istiyorum.
Nasıl halsizleştiğini güneşin.
Uzaktan büyük olduğunu gemilerin.
Kendime anlatmayı diliyorum.
Birde seni çağırıyorum.
Bilirmisin ki!
Aklımın;
Hep bir köşesi vardır.
Dönülmeyen köşesi.
Ve endişesi.
Bütün güzel anılar gibi.
Annesiz çocukları öldürmeyin dağlarda,
Eğer öldürmek istiyorsanız,kuşları öldürün.
Güneşi öldürün yetmiyorsa.
Geceyi öldürün sabaha çıkmıyorsa.
Annesiz çocukları öldürmeyin dağlarda.
O fırının içinde dönenir durur.
Köşelerine çarpıpta bir hışımda.
Biner üstüne üç beş kelime sokulur.
Böyledir hep ansızın akar yolunda.
Büyük söz etmek için nice kelime,
Gecede başka gündüzde başka;
Şu insan.
Ayıp yatakta olur,
Para çalışmakla.
İkisi birbirine karışınca;
Salak olur.
Gecemiz olsun.
Şöyle kapkara.
İçinde küçük bir ateş bulunsun.
Birde küçük oda.
Odamız olsun.
Gurur bizi ele vermez.
Ele vermez yüzsüzlüğü.
Usta dalkavukluğu,
Bildirmez.
Gurur sana dönmek için,
Bilmediğim birşey olsa.
Kuşlar uçtukça gökyüzüne salınır.
Gözlerim baktıkça herşeye inanır.
İki kanattır bütün uçmaya yarayan,
İki yürektir hep birbirini tamamlayan.
Sokaklar olur tek bir ev yalnız kalır.
Bir gökgürültüsü içinde çarpışan iki bulut
Gözlerimin kirpiklerinde
Yaşayan su damlaları gibi
Sevince
Sana bakıp ağlamak şimdi
Gözbebeklerinde
Hatırlıyorum.
Bir gün beni canım babam;
Havaalanında uçakları izlemeye götürecekti.
Elinden tutup o nabzına,nabzımı uyduracaktım.
Biliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!