Anılarmı yazdırıyor bana
Acılarmı
Üzerimdeki yalnızlığın
Tarifsiz ağırlığımı
Büyük gövdeler taşırlar insanlar
Yaşamak ağrısıyla
Bu günde düşünmekle geçti zaman.
Düşünüpte,ince ince baş döndürmekle.
Bir sokağın başından geleceksin eski sevgilerle.
Eski bir resim gibi durgun yaşayan.
Unutmak için boşa sarf edeceksin bütünüyle.
Günler uzadı.
Günler uzadı diyor yorgunluktan tükenmiş adam.
Karanlık erken çökseydi eğer,
Çoktan evinde olacaktı.
Olmayacak hayallerle;
Yine cocuklarını kandıracaktı.
İnsan yaşadıklarına göre değerlendirilir.
Hayvan yaşattıklarına göre.
Böcek ustalığına,
Çiçek güzelliğine...
Seni ayıran birşey var amma!
İçimde yaşamakta...
Biri mutlu olacaktı,seni seçtim...
Çok şeyi anlatacakken şimdi sana,
Resminden yüz çevirdim.
Hiç değişmedi bakışlarım hala,
Yaklaştıkça sana,donuyor ellerim.
Yaralı bir kuşun,kanatları gibi
Bana inan güzel kadın.
Yapılacak tüm hataları daha önce yaptım.
İncitecek değilim seni artık yaşlandım.
Bir yerinden tutacağız seninle aşkın...
Güzel sözlerle gönlümüze yakın.
Hala gözümün önüne gelir
Nedensiz
Kirpiklerinin sayısı
Kaç zamandır
Sana bakarım
Onlar hiç birleşirlermi?
Durakta boynu bükük kaldı,
Sahibinin unuttuğu şemsiye.
Kim ıslanmaktan koruyacak?
Eriyip giden etini.
Yada hangi düzenbaz sahiplenecek?
Tanımadığı ellerin kirini.
Aklını alınca şehir baştan başa.
Yokluğa teslim edince kendini.
Uzaklaşıp bir tarafa,
Bırakıp orada canlı cesedini;
Kaybolacaksın.
Bir adım kadar yakınsın.
Bir adım kadar.
Seslensen bulacaksın beni.
Çıkaracaksın.
Bir midye gibi sımsıkı dudaklarım.
Seslensen açılacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!