Yağmurda evin içinde yüzüm.
Gri manzaraya bakar gözlerim
Ah memleket seni şöyle bi düşünürüm
Düşüm benim olduğu kadar.
Acılı bir yüz herşeyi görür
Alır sokakları birbirine düşürür
Adımı yanlış söyleyince anladım birileri.
Çok şey katıyor insana zamanla.
Ah nasılda bizim,tek tek yada bütün harfleri.
Bana seslendiği gibi seslenirmi,
O içimde taşıdığım günler senli.
Aldanma!
Dal yeşil gök mavi.
Bahardan etmesin seni
Mevsim arası sahte senfoni.
Aldanma!
Geldimi alıp götürür gövdeni.
Alışır gözlerim karanlığa,
Unuttuğu zaman gün ışığını.
Bekler ah o zamanlarda;
Bilmez olur onun yankısını.
Unutmak ustalık ister zihinde.
Geceyi bitirip sabaha varınca
Büyük bir masaldan uyanınca
Zehir akan dudaklarımda
Soluklanacaksın.
Bir aşkı baştan başa geçince
Ardımda ölüm,önümde sen,
Hep dönüp dolanıp ortasında,
Kalmak isterim boylu boyunca.
İçimde huzur gönlümde şen.
Gecemi bölerde uğursuz rüya.
Vurulurum gökte,kanadından salına salına.
Düşerde avcının ta dibine.
Birde köpeği vardır hep yanında,
Aramızda her zaman biteviye.
Uzanırım topraktan bir karanfildir boynu bükük.
Değişir renk değişir zamanla ay ışığı
Korktuğun yerden yakalar gözlerini
İki eli yakanda sızlayan ince bileği
Durmadan çırpınan o garip ağrı
Sözlerin ah o değişmez asil sancı
Ardımda seni bıraktım.
Yüreğimde yalnızlık…
O sokağın başlangıcında.
Bir akşamüstü zamanında.
İkiye bölündüğümüz bir gündü.
Bir veda etmeydi belki altı üstü.
Saçların karışınca tel tel saçlarıma
Aklım karışınca yer yer duygularıma
Dudaklarım yatışınca yel yel rüzgarında
Bekleyeceğim.
Kaderim yazılınca yıl yıl alnıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!