Güven Gürdap Şiirleri - Şair Güven Gürdap

Bırakın, sabahlar hiç olmasın,
Dokunmayın ona.
Karanlık tek dostumdur benim.
Bırakın sayfaları çevirmeyi,
Koyun her akşam aynı türküyü.
Çalıp dursun gün ağarana kadar.

Ben yağmuru sen kokuyor diye sevmiştim,
Bütün benliğimi bir bakışına feda etmiştim.
Sen varsın diye yalancı dünyayı dost edinmiştir.
Uğruna bütün gülleri önüne sermiştim.

Şimdi bir sözcük bile sarfedmeden gidiyorsun.

Tutukluyum, çölde esir bir köle misali,
Veysel Karani gelir aklıma bir seher vakti,
Sonra hayal meyal annem gelir aklıma,
O güzel kokusu karışmış toprak kokusuna.

Sana da kırgınım ey gökyüzü,
Bir beni mi sığdıramadın altına.
Bir damla yağmuru çok mu gördün bana,
Çıkaramadın gönlümde ki umutları bahara.

Çaresizliğimi ısmarladım hep yarınlara,

Ey benim yorgun gönlüm,
Sevdadan uzak tükenen ömrüm.
Ne kadar çabalayıp dursan da,
Yalnız, tek gerçeğin ölüm.

Güven Gürdap.

Gönlümün neşesisin
Ruhumun güneşisin
Gökler de parıldayan
Yıldızların eşisin

Bir gül kadar güzelsin

Bu sabah da gözlerim kapıdaydı,
Olmayacak hayallere dalıp durmaktaydı.
Gülüşün vardı yine kapının girişinde,
Güneşin doğuşuyla süzülüp duruyor du gönlüme.

Bu sabah da gözlerim kapıdaydı,

Gül,gül ki baharlar gelsin şu yurduma,
Ürkmesin ceylanlar, Tuğba açmış şu dallarda.
Ver ellerini, kenetlensin sevginin uğrunda,
En derin duygularla birleşsin Yurdumun ufkunda,
Ne de olsa bahardır,güller açar bu bağrımda.
Gülümse, gülümse ki birleşsin sevdalar bu uğurda,

Gülüşlerim vardı, gençliğimin ardına saklanan,
Tebessümlerim vardı, şu ilkbaharı andıran.
Şimdilerdeyse sadece gam ve keder var içimde.
Büsbütün hüzne ram olmuş şu yaz gecesinde.

Hani mekânsız sevdalar vardır, yeryüzüne sığmaz,

Gözyaşını sakla anam hainler görmesin,
Yüreği yanan bütün analar aşkla inlesin.
Ben yorulup diz çöktüm, şu zalim dünyada.
Ardımdan gelenler yorulup çökmesin.

Dik dur babam en az şu engin dağlar kadar.