Mutluluk, neden bana bu kadar uzaksın,
Tutunacak dal kalmadan mı uğrayacaksın.
Yoruldum, çok yoruldum beklemekten.
Söyle, nasıl kurtulurum dünyaya olan nefretten.
Mutluluk, neden bana bu kadar uzaksın,
Sensiz bir viraneyim bu dağlarda
Nerdesin, kalbim inliyor ya Resulullah.
Neyleyim seni anmayan bu hain illeri.
Bak, kardeşlerin birer birer toprağa düşüyor.
Hainlere inat durmadan ümit yeşeriyor.
Benimse gönlüm adını anınca, daha bir titriyor.
Sen sevda nedir bilir misin?
Bir köşede ölsem görür müsün?
Son nefeste göz yaşı dökerken,
Sana hasret sana deli yaşarken.
Bir köşede boynu bükükken,
Ben toprağın suya muhtaç olduğu gibiyim.
Senden ayrı geçirdiğim zamanlar bir deliyim,
Yıllarca sanki aşkına tutsak olmuş biriyim.
Dile gel ey sevgili, bir sözüne çöller geçeyim.
Penceresi bozulmuş bir evin sabahında uyandım hep,
Hiç hayal kurmadım bu yaşıma kadar, hep günlük yaşadım.
Sanki bir yolcuydum şu kainatın pençesine düşmüş,
Ne olurdu olmasaydı sonumuz böyle.
Hazin bir türkünün nakaratı adımız olmasaydı,
Olmuyor, ne yapsamda gecem sabah olmuyor.
Sevdan öylesine içimi yakiyor ki,
Bu düş yorgunu gözlerimde sabah olmuyor.
Bedenimse şimdi derin uykularda
Gel ne olursun kurtar bu yalnızlıktan,
Ey nefesimden bile yakın duran ölüm,
Uykusuz bu gözlerimde sabah olurmu.
Sessizce ardımdan koşup durduğun bu dağlarda,
Söyle; bu beden huzur bulurmu?
Ey nefesimden bile yakın duran ölüm,
Oy benim hislerim,
Karanlığa esir düşen gözlerim.
Bu kaçıncı bahar ağlarım,
Yokluğun içimi acıtır, durmaz yanarım.
Oy benim hislerim,
Özledim anam Köyümün bahar kokusunu.
özledim,
Özledim sevgisini kalbinde yaşatan, o güzel
insanları,
Dost bildiklerini asla yollarda bırakmayanları,
Özledim anam Köyümün bahar kokusunu özledim.
Özlemekten yoruldum artık,
Hala bıraktığın o sokakta yapayalnızım.
Bir gün döneceğin umuduyla yaşlanmaktayım.
Esir düştüğüm o gözlerinden kurtulamamaktayım.
Yoruldum, evet, yoruldum artık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!