Güven Gürdap Şiirleri - Şair Güven Gürdap

Hasret kaldım ben güllere,
Çağlayan o bülbüllere.
Günler geçmez bu ellerde,
Hasret kaldım ben güllere.

Gurbetmiş beni benden alan

Ya Rab huzurlu bir dünya istiyorum,
Kimsenin dışlanmadığı, hor görülmediği.
Ya Rab gülen gözler istiyorum,
En az bir çocuğun kiler kadar mahsun.
Gülüşün de bile edep ve iffet sahibi olan
Ya Rab huzurlu bir dünya istiyorum,

çimde buruk bir sevdanın uktesi.
Geçmeyen bir öfkenin hikâyesi.
Dilinden dökülmeyen aşk kelimesi,
Beni çılgına döndüren, gidiyorum demesi.

GÜVEN GÜRDAP

Ey dağları bulutlara uzanan İliç,
Sende mi yalnızlığa mahkûm edildin.
Bir başına karanlığı omuzlayıp yürüdün,
Sende mi sevgiliyi ararken yanıp küle döndün.

Ey dağları bulutlara uzanan İliç,

İlk aşkım sevgilim benim,
Seni Mecnun gibi ölesiye sevdim ki,
Hiç çaresizlikte unutmak istemedim,
Gel gör ki unutamadım be gülüm.

Kader ağlarına hep bizi örmüş,

Ey yar, içim ürperiyor,
Kaybetmek korkusu sarıyor bedenimi.
İçimse, paramparça sanki,
Yoklukla olmasın bu gönlün imtihanı.
Dayanmaz yıkılır bütün hayali.

Ey yar, sanma ki isyanım sanadır,
İsyanım kulluktan çıkanlaradır.
Canını etine takmış, vatan uğruna savaşanlara,
Dil uzatıp, atıp tutan insan denen mahlûklaradır.

Ey yar, sanma ki isyanım doğru olanlaradır,

Gelsin, şarkın dağlarında ölümse de gelsin,
Vatan doğuda Ağrı, batıda Tekirdağ değil bilesin.
Topraksa üstümüze örtü olacak, varsın o da yaksın,
Binbaşımız olsada şu cennet vatana feda olsun.

Issız kaldım, sen gittin gideli,
Sevda, loş sokakların ismi oldu.
Kaldırımlarsa benim adım,
Yalnızlığa düştü bir yanım.

Issız kaldım, sen gittin gideli,

İstemem, istemem artık baharı,
Sizlerin olsun yeter ki verin hatıralarımı.
İstemem, istemem yalan sevdaları,
Bana o masum çocukluğumu verin.

İstemem, istemem yalan sözler sarfedenleri.