Günler kısalıyor,
Ne gam yeniyor bizi,
Ne de horozun öttüğü saate dek içtiğimiz içki,
Masanın bir ucundan diğer ucuna uzayan,
Şakırtıların izi,
Bir zamanı kaybediyoruz oysaki,
Şükrediyoruz bu bekleyişin dostlarla olmasına,
Gümüşten bir ırmak bile yıkasa,
Sönmeyen kirlerimizi döküyoruz masada,
Bitmeyen akşamın,
Susmayan gürültüsüyüz.
Bütün yaşam işte,
Az şey midir..
Yitip gidememek,
her şeye rağmen..
Kayıt Tarihi : 2.3.2025 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!