Benim yasak kelimelerim var,
Sana söyleyemediğim.
Söylemek isterken delicesine,
Bir o kadar da hapsetmişliğim var kendimi kelimelerim de.
Benim bir sevgim var yüreğimde,
Hem de delicesine.
Yan Dünya, yıkıl ardım sıra.
Sen ki! ..
Ne padişahlar, ne krallar gördün.
Sen ki! ..
Ne peygamberleri yaşattın içinde.
Yaşamak zor be gülüm,
Bir çığın altında kalmak gibi!
Yaşamak zor be gülüm,
Bir ayaza yakalanan ağacın çiçeği gibi.
Yaşamak zor gülüm zor bilirsin.
Dizelerine damlayan göz yaşı taneleri gibi.
Sen yeter ki çağır, ben gelirim.
Bir rüzgarla birlikte tenine değerim.
Sen yeter ki çağır beni,
Göz yaşlarını yine ben silerim.
Sana dokunamam.
Sen sonbaharımda yüreğimdeki yasak bahçenin çınarısın.
Sevmem yasak.
Dokunmam yasak.
Düşüncem yasak bana.
Öyleyse kırılsın ellerim dokummuyacaksa,
Voltalarda söylenen türkümsün sen.
Boyasız duvarlara, tavanlara
Gözlerimle çizdiğimsin.
O çizgileri alıp yüreğime koyduğumsun.
Sayımlarda kazara rakam yerine haykırdığımsın.
Havalandırmalar da geçen kuşun kanadına taktığım
Sen say ki ben hüzün durağının
Gelmiyecek aracının yolcusuyum.
Çok uzakta kalmış umutlarım,
Ve ecelim bir soluk atışı kadar bana yakın.
Sen say ki ben ulaşılmaz gördüğün dağların,
Zirvesinde kalan bir dağcıyım.
Ne dersin sen deli gönül, ne dersin?
Biçaresin sen elbet bir gün gidersin,
Olmaz hiçbir derdine kimse derman bilesin,
Sen senden öte olanı canda sevmelisin.
Dayanılmaz acılarla dolsa da yüreğin,
Sana ne diyeyim sevdiğim?
Ne diyeyim yalnızlığıma?
Nasıl yazayım ayrılığı?
Gelişinle gökkuşağıydın
Gidişinle siyahım oldun.
Kocaman bir sıfır kaldı geride,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!