İnadına yazıyorum,
İnadına...
İçimde ki bi cümle duyguyu
Yazıyorum inadına.
Sevgiymiş, Vefaymış
Yere düşünce bir el uzanmalı,
Tutmalı elinden sımsıcak
Sıkıca;
Seni kaldırmalı.
Yaralarından akan kanı
O dostun eli sarmalı,
İnsan olmanın gerçekliği nedir?
Nedir bizi biz yapan?
Nedir sizi diğerine göre insan yapan?
Düşündünüz mü?
Her gün bir maratondur yaşam.
Her gün bir kez daha koştuğumuz
Bu yalan düzen içinde,
SIKILMAMAK ELDE DEĞİL BİLİYORUM.
NE YANA BAKSAN BİR KARANLIK
OYSA BEN HEP IŞIĞI İSTİYORUM.
BELKİ DE KENDİMCE
KENDİM İÇİN SEÇİYORUM.
Işığım,
Ardımda bıraktığım bir hayatın içinde,
Bir daha doğmuyacak güneşim gibi
Bitmiş, yarım kalmışlığımsın.
Soruyorum kendime,
Bir daha doğacakmı güneş?
İşte geldim canımın içi...
SENİ GÖRMEK İÇİN GELDİM.
NEDİR BU TEDİRGİNLİĞİN?
NE BU ÜŞÜMÜŞLÜĞÜN İÇİNDE?
BEN SENİN GÖZLERİNDEN GÜNEŞİMİ ALMAYA GELDİM.
NE OLURSUN SUSMA KONUŞ CANCAZIM,
İçim acıyor.
Kan revan geceler yığılmış üzerime,
Per perişan olmuş umutlarımı
Gecelere yığınak yapmışım.
Her gece yıldızlar semada
Bana ninnisini söylemekte.
Hüzün gözlerinde baharlar vardı,
VE O BAHARLARDA RENK RENK HERCAİLER AÇARDI
İŞTE BU YÜZDEN BU KADAR ÇOK SEVMİŞTİM SENİ,
BAHAR BAKIŞLIMDIN,
AYNI ANDA HEM SONBAHAR
HEMDE İLKBAHARIMDIN.
Hüzün yüzlü çocuk.
Bu karda kışta ayağında yırtık terlik,
Sırtında bir ufak çuval odunla
Nereye gidersin.
Üstünde yırtık bir ceket,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!