Hangi rüzgar seni benden alan,
Hangi yağmur tanesidir,
Senin gözlerine dolan.
Hangi bulut aramıza girdi,
Hangi dağlar bizi bizden etti.
Yaşıyorum sevdiceğim,
İnadına yazıyorum,
İnadına...
İçimde ki bi cümle duyguyu
Yazıyorum inadına.
Sevgiymiş, Vefaymış
Yoksun...
İzmir ağlıyor yokluğuna,
Bir damla, bir damla daha
İzmirin semasından Kordona düşüyor,
Sen yoksun.
Yerlerdeki ıslaklıkta ayak izlerin,
Yere düşünce bir el uzanmalı,
Tutmalı elinden sımsıcak
Sıkıca;
Seni kaldırmalı.
Yaralarından akan kanı
O dostun eli sarmalı,
İnsan olmanın gerçekliği nedir?
Nedir bizi biz yapan?
Nedir sizi diğerine göre insan yapan?
Düşündünüz mü?
Her gün bir maratondur yaşam.
Her gün bir kez daha koştuğumuz
Bu yalan düzen içinde,
SIKILMAMAK ELDE DEĞİL BİLİYORUM.
NE YANA BAKSAN BİR KARANLIK
OYSA BEN HEP IŞIĞI İSTİYORUM.
BELKİ DE KENDİMCE
KENDİM İÇİN SEÇİYORUM.
Işığım,
Ardımda bıraktığım bir hayatın içinde,
Bir daha doğmuyacak güneşim gibi
Bitmiş, yarım kalmışlığımsın.
Soruyorum kendime,
Bir daha doğacakmı güneş?
İşte geldim canımın içi...
SENİ GÖRMEK İÇİN GELDİM.
NEDİR BU TEDİRGİNLİĞİN?
NE BU ÜŞÜMÜŞLÜĞÜN İÇİNDE?
BEN SENİN GÖZLERİNDEN GÜNEŞİMİ ALMAYA GELDİM.
NE OLURSUN SUSMA KONUŞ CANCAZIM,
Bu gün çok mutsuzum anne.
YOKSUN Kİ YANIMDA ANLATAYIM
ANLATAYIM DİZLERİNDE AĞLAYAYIM
BU GÜN ÇOK SAHİPSİZİM ANNE.
YAŞAM AKARKEN AVUÇLARIMDAN
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!