Sen acı nedir bilirmisin?
Olmaz derde düştüğünde anlarsın.
En sevdiğin bir yıldız gibi kayarken
Gözlerinin içinden,
Acı içinde yanarsın.
Sen acı nedir bilirmisin?
Ne yana baksam hüzün var,
Sağım, solum,Önüm, arkam.
Ben ne yana gitsem ve dolaşsam.
İşte karşı duvarın içinde,
Şu kapının aralığında,
Bir kedinin miyavlamasında,
Ne önemi var kelimelerin,
Anlamsızlığı yazdıktan sonra
Ne önemi var yazacağım bir çok şiirin.
Kendi içimde kendime küstüm ben ki;
Hayata küsmeyeyim.
Ne önemi var..
Bir tek senin melankolininim,
Senelerin içinde yaşadığım günler boyunca.
Kendi bedenimde beni sarhoş ettiğim anlarda,
İsmini haykırdım sen duymadın oysa.
Kaç kere kendi içimde kendimi öldürdüm,
Seni yaşattığım her anda.
İçimde kocaman bir Dünya vardı.
Yeşerttiğim umutlarım. Benimle birlikte yaşayıp giden duygularım. Şimdi soruyorum kendime. Nerede hata yaptım diye?
İçinde bulunduğum hayatın içine laik olmuyan bir yüzü görüyorum her sabah aynada.
Huzuruna geldim el pençe divan,
İçimde kocaman bir aşkın var olan.
Ne yaparsan yap razıyım ben,
Zaten bir ben varım bende
Sana deli divane yanan.
İki gözüm.
Yazamıyorum artık.
Zaten kelimelerde seni almıyordu.
Almıyacaktı da.
Bunca satırın ardından gördüm ki!
Sevdamı yazacağım kelime yok.
Kahrolasın,
Mahvolasın,
Gelmesin baharın,
Ne de yazın...
Sen gülmeyesin koca şehir
Yıkılasın içimde paramparça olasın.
Manisa garında çınar ağacınım.
Senin sevdanı yaşayan ve seni bekleyen.
Ardımda bıraktığım umutlarım,
Dallarımdan düşen yapraklarım.
Geçen senelere inat,
Bir tek doğrum var benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!