'gidiyorum ve sana yeni bir dünya bırakıyorum benisiz' dedin ve gittin...
böyle ansızın çekip gitmek var mıydı
böyle yarım mı kalmalıydı hikayemiz
ben sensiz bir dünya istemiyorum ki
sensizliği düşleyemiyorum ki
seni düşünüyorum, elimde çiçeklerle
gülleri çok severdin
yaşamayı sevdiğin gibi
seni düşünüyorum, ne yaşamaktan
ne de seni sevmekten
vazgeçmeyeceğim geliyor aklıma
ıssız bir yolda sessizce yürürken
kaldırım taşlarında eski bizi hatırlar
derin bir ah çekerek
ceketimin cebinden hıçkırıklarımı çıkarır susarım...
mavi bir düş kurarım kendime
sen esmer kadın
meğerse ne çok sevmişim seni
zifiri gözlerinde helak etmişim kendimi,
sen kumral kadın
hiç mi sevmedin beni
o dokunuşların
dalgaların bu denli hırçın kayalara çarpmalarının bir sebebi olmalı
hasret mi?
yağmurun toprağa bir an önce kavuşma isteğinin bir sebebi olmalı
özlem mi?
ayın gökyüzüne çabucak tırmanmasının bir sebebi olmalı
zaman mı?
elimde, avucumda
eski aşklardan kalma ayrılıklar,
sinmiş birkere üzerime göz yaşları,
istesemde silip atamıyorum yanlızlığımı
anla işte seni sevemem ki...
önümde, arkamda
anlamadığını bildiğim halde,
sana biriktirdiğim satırları,
anlarsın umuduyla sana bir kez daha yazıyorum...
seni seviyorum!
aslında dilimden çıkması gereken en güzel ve en kolay sözcük bu,
bir gün kaçıp giderim bu şehirden
henüz gün batmadan,
hani gezmeye
bakmaya doyamadığım en sevgili istanbulu sana bırakırım...
bir gün kaçıp giderim bu şehirden
her sabah uyandığımda hemen yanımda
sen ol istiyorum...
bakmaya doyamadığım,
iç çekişlerime neden olan
bütün manzaralarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!