Gürkan Akan Şiirleri - Şair Gürkan Akan

teknede rızkım olsan
aynada suretim
denizde mehtabım
ay ışığında gölgem olsan
sen ben olsan
ya da ben sen olsam...

bak(ma) gözlerime, gözlerim yine ağlamaklı
adımı an(ma) her fırsatta, adım aşka yasaklı
karşıma çıkıp dur(ma) , yollarım engebeli
seni sev(m) iyorum diye söyleme sakın,
kendimi kandırabileceğim hayallerim yok...

yazabilirim,
gördüğüm görmediğim
duyduğum yada hiç duymadığım herşeyi...
ağlayabilirim,
bir filmin sonuna ulaşmadan,
sevgililerin ayrılmasını beklemeden,

gözlerin kadar ışıldayamaz güneş, tenin kadar güzel kokamaz çiçek, bakışların kadar derin olamaz uçurum, ellerin kadar yumuşak dokunamaz rüzgar, dudakların kadar nefesimi kesemez ölüm, ve senin kadar sevemem kimseleri... bedenin kadar temiz olamaz deniz, senin kadar özgür olamaz martılar, saçların kadar zifiri olamaz gökyüzü, gamzelerin kadar ışıldayamaz sokak lambaları, ve senin kadar sevemem kimseleri... gerdanın kadar göz alıcı olamaz boğaz, kirpiklerin kadar yakamaz canı hançer, gülüşlerin kadar aydınlatamaz sokak lambaları, tenin kadar beyaz olamaz bulut, ve senin kadar sevemem kimseleri... ne gözlerine yanaşabilirdi koca bir mevsim, ne de bakışlarınla aydınlanabilirdi yollar, ne benim kadar severdi seni kimseler, ne de senin için yıldızlar intihar ederdi, ne ben seni gerçekten sevdim, ne de sen beni yıllarca bekledin...

ay damlar geceye
karanlık çöker sardığım sigaramın üzerine
ellerim titrer gamzelerinin hayaliyle
seni sevesim gelir,

hiç susmak istemediğim bir vakit

prense dönüşüceği iddia edilen kurbağanın
boynuna vurulan neşter sonucu ölmesi ile
o pembemsi hayalleri parçalanmıştı, belkide
evlenme vaadiyle yeni yetme toy bir oğlanın
elinin yerine geçmişti
kırmızımtırak akan gözyaşları ile

sevme
arada bir çıkarım karşına
kimi zaman sokak lambası
kimi zaman da kaldırım taşı olurum senin için...

sevme

ah be istanbul
sözleri yalanken sözlerini
gözlerim kanarken gözlerini
ellerim titrerken ellerini unutamadım...

ah be isanbul

öykümüzün adı buydu
'biz'
kısa ama güzel bir başlık bulmuştuk
her sayfasında ben
her hecesinde sen vardın
her defasında sana ulaşabilmek için

karın örttüğü toprak gibi
toprak da bedenimi örtse
gökyüzünü süsleyen yıldızlar
denize sarkan ay ve gözlerimin feri bir anda sönüverse,
ve ben çekip gitsem bu diyardan...