Gürkan Akan Şiirleri - Şair Gürkan Akan

günaydın istanbul...

özlemlerimle yankılanan sokaklar,
her gece gözyaşlarıma isyan eden kaldırım taşları,
bakmaya doyamadığım yıldızlar
ve yeni doğan gün

besmele çekilmemiş sözcüklerimde
adını sayıkladığım duamsın
nasır tutmuş ellerimde
sana şiirler yazdığım kalemimsin
rüyalarımın baş kahramanı
genzimi yakan sigaramsın

unuttum seni ne adın aklımda nede yüzün ne artık ellerini avuçlarımda tutmak istiyorum nede ellerimi yüzünde gezdirmeyi sanma acı çekiyorum sanmaki sana bir kin oluşturdum yüreğimde... unuttum seni ne gözlerinin rengini biliyorum ne de teninin kokusunun ne artık umrumdasın nede artık umrunda olmalıyım sanma kan kırmızı olur gözlerim sanma ki seni bir daha böylesine severim... unuttum seni ne aynı masalda birlikte oluruz ne de aynı şarkının bir sözünü birlikte fısıldarız ne martıları birlikte besleriz ne de aynı denizi düşler birlikte içeriz sanma maviye özlem duyarım sanma ki yalnızlık senden bedenime bulaşır... unuttum seni belki aynı havayı soluyoruz belki aynı sonbaharı yaşıyoruz evet belkide şuanda aynı güneşe bakıyoruz ama unuttum seni artık ne katran karası geceler ne de masmavi bir gökyüzü hatırlatabilir seni bana dedim ya işte unuttum seni...

ne kadar oldu buraya gelmeyeli tam olarak bilmiyorum
pek bir şey değişmemiş aslında
yıldızlar, gökyüzü
oturduğumuz, saatlerce bakıştığımız masamız bile aynı
yine çok sessiz buralar
sen gittiğinden beri de böyle sanırım,

biliyorum oyunun kurallarını
ama korkuyorum
ya saklandığın yerden çıkmazsan
ya seni bir daha bulamazsam
şimdi yüze kadar saysam
gözlerimi açtığımda yanımda olmaya söz verir misin

şimdilerde bir türkü tutturmuşum ki sormayın gitsin,
her söz, her mısra bir yüreği bu kadarmı yakar,
şimdilerde bir şişe daha ister onunda dibini görürüm sanırım, midem kabul ettiğince...
oysa nede güzel başlamıştı,
bir çift hiçmi kavga etmez Allahım...
küçük tartışmalar elbetteki oldu ama her defasında minik bir öpücük tüm sorunları halletti,

bakma herkesin sol yanı kendine çok değerlidir
herkesten herşeyden sakınacak kadar hemde,
herkes kıymetini bilemez
el üstünde tutmaz başka birinin sol yanını
çabuk harcar,çabuk bıkar
ben seninle sol yanımı paylaşacak kadar sevdim...

sus sadece sarıl
herhangi bir sözcük çıkmasın iki dudağının arasından
sus sadece sarıl
bedenimi kavramana gerek yok sadece ruhumu sarsan yeter...

hani gideceksin ya bu gecenin sabahında

beni unutalı çok olmuş
unutmamış olsan adımı her anışında
rüzgar sayıklardı ismimi
kulağıma usulca,
yağmur da yağmıyor eskisi gibi
oysa beni düşündüğünde

Hayatım, aşkım, sevdiğim, kimsesizliğim
Kısaca sen yalnızlığım...
Gecenin karanlığında saklanan bir liman ve
Yağmurlar altında ıslanan bir adam
Ölme sırası şimdi bende be güzel...