Sevecekse insan senin gibi Sevmeli
Sevilecekse insan benim gibi
sevilmeli
Söyle gözlerinmi aşkın gerçeği
Yoksa aşk gözlerinden mi geçti
Sana ne oldu çocukluk halim?
Yada size Saf masum hayallerim?
Neredesiniz?
Kiminle gittiniz?
Rüyalardamı kaldınız?
Hani daha en güzel oyunlar da kaybolacak
Bir şiir hayal ettim
Ve sen gözlerinle çıka geldin
Her harfi özlemim oldu
Heceleri desen sevda doluydu
Kelimeler aşk yüklenmiş
Mısralar ın hamalı ben
Bir sen varsın
Şu beş para etmeyen Dünya'da
En güzel aşksın
Mevsim son bahar olsada
Eylül ün soğuk yüzü hissettiriyor kendini
Hasretin şiir olup taştı İstanbul
Ne olur vuslata bir yol bul
Özleminle inliyor bu garip kul
Her derdime devasın ah İstanbul
Garip ama farklı bir huzur var sende
Gözlerin gibi koyu,kahvemden bir kaç yudum içiyorum ve bir kalp sureti beliriyor fincanımda.
Anlıyorum ki benim gibi sende düşünüyorsun.
Düşlüyor ve özlüyorsun sevdanın hasret rıhtımında.
Ve ben vuslat hayaline dalıyorum,yokluğumla.
Elerin geliyor gözlerimin önüne.
Ellerim dolaşıyor poyraz yemiş,bukleli saçlarında.
Ve ben bir hayat bıraktım İstanbul’un avuçlarına
Kızkulesi güzelliğinde
Galatanın ihtişamında
Ve ben bir can bıraktım
Gözlerinin deminde
Ve yine sensizliğe bürünmüş bir gecede konuşuyorum sessizce
Iș ığı sönmüş sokak lambalarının
Şehir koynuna düș müș karanlıkların
Yoksa Uykularımamı kastın
Gözümü kırpmadan
Yürüyorum karlı yollarda
Duygularım sızlıyor
Yine sen kaplamışsın
Dört bir yanı aklımda
Yürüyorum bembeyaz sokaklarda
Terkedlmiş bir virane gibi,
Yokluğunda yıkılmama,
Kısa bir an kalıyor sevgili.
İnsanlar tanıyorum,
Yüzleri güleç.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!