İki kişi vardı.
Leylayla Mecnun örnekti onlara.
Okul sıralarında mürekkepti sevgileri
İçtikleri sularda tatları,
Isıtan güneşte özlemleri yanardı
Düşleri vardı herkes gibi,
Biz hala berabersek,
Yenik düşmemişsek yıllara,
İkimizde seviyorsak,
Neden bu yürek bu kadar yalnız,
Neden ağlar hergün,
Sevdalar depreşir yüreğinde,
Kapıyı kapadım kendi yüzüme,
Hiç aralık bırakmadan,
Birde kilit vurdum üstüne,
Dönerim belki koşarım kollarına,
Umutlarım yeşerir umutlarında,
Sarılırım,sıcaklığına karışırım,
Hazan yağmurumu bu sabah saçlarıma yağan?
Kokusundan bildim hüzün gizliydı gözlerinde.
Oysa beni güldüren,yaşlarımı silen,
Yıllardır aynı yatağa başkoyduğumuz,
Kapıyı caldığın zamanki kucaklaşmamız,
Odamızı dolduran kokun,
Sen beni pembe rengimdeyken gördün,
Ela gözümle bakışırken,
Sularım hızlı akarken dağlarda,
Saçlarım dalgalanırken rüzgarda.
Sevinç göz yaşlarım naz yaparken ara sıra,
Gamzelerimin çukurunda takılı kalırdın.
İnsanlar mutlu olmalı sevdiğim,
Bir mevsim kadar kısa yaşam,
Her çiçeğin tadını almaya yetmez ömür
Kokular cazip gelsede arıya,
Kovanda olacak sadece bal
Gül istiyorsa seni solmadan
Mutsuz bir dünyada,
Aç insanların düğümlenen hıçkırıklarında
Tok gözümüzle göbeğimizle,
Sarışın,esmer kızlarla diskotekte eğlenmek,
Umutsuz bakışlara inat sırıtmak,
Ve suskunlaşan dudaklar karşısında,
vatan bizim canımız, her yanında vardır kanımız..
Bölunmeyiz, hainlere,yol vermez özümüz,
Bize yan bakanlara yuhh olsun
Heryerde vardır gözümüz
Size söylenecek tek söz var
Türktür,doğruluktur,bütünlüktür
Hep dünyanın mı iklimi değişir?
Barajlar yapmacık gülücük dağıtmaz mı?
Benim ruhumda da iklimler değişti.
Hangi zaman yağacağını,güneş açacağını bilmez.
Dalgaları kıyıya vurur oldu,acısını içine çekerek,
Bir sistir kapladı doğayı,gözümde perde gibi,
Ne vurduğun kırbaç,
Ne yersiz fırtınaların,
Hırçın sözlerin.
Uçurumsu bakışlar,
Ne de sol tarafımdaki yer.
Acımıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!