Gülhan Özkara Şiirleri - Şair Gülhan Özkara

Barak dedikleri bir uzun durak
Binin arabaya oraya varak
Rast gel Antepliye adını sorak
Gönlümün bulanı yarlan geçer

Barağın erkeği dillendi dilber

Başıma yettim başıma
Felek kan doğruyor aşıma
Orduya karşı tek başıma
Başıma yettim başıma

Uzaklarım tuzak oldu

Ben başına kurşun sıkanların
Tabancayı sımsıkı kavrayan eliyim
Bütün sevdikleri elinden
Alınmışlardan geriye kalan
Düşünen adam heykeliyim

Badem gözlerinin kuyruğu
En delici mermilerin ucu gibi ince
Gözlerinin yuvarlağı domdom kurşunları
Gözlerime değince ben sana aşık oldum
2009

Şaheser,bir öz bir biçim demektir
En az iki şeyi olacak bir şeyin
Ve muntazam olacak
Tek parça bir şaheser zordur ama imkansız değildir
İmkan dahilindedir yani
Tahra Taber Orak Mızrak kabilindendir

Kebaptaki cız sesine
Rüzgardaki hız sesine
Düğünlerdeki kız sesine
Bayıldım
Bahse girekin nesine
Çobanların kebesine

Söyle bir bakınca ayrılık tam üç hece
Ama öyle üç hece olduğuna bakma
Kimyasını değiştiriyor insanın
Şehir kazan ben kepçe inanın
Araba sürgün gündüz gece
Sokağını dolaş yolunu bekle

Bazı son model arabalar
Arabalıktan çıkıştı
Kaybetti klasik bir
Araba hüviyetini şeklini
Neymiş efendim
Aerodinamikmiş

Vücudumda tahammülü bitirdim
Yüreğimde siren çalan ahlara dayandım ah
Bundan sonra hiçbir zaman
Hakiki bir sevinç ile gülemeyeceğim eyvah
2005

İskenderun yolu üzerinde
Botaş yol ayrımında
Birden gözüme ilişti
Sol taraftaki böğürtlenlik
Preslenerek bir arsanın ön kısmının şeklini almış
Fakat markası belli değil