Ruhum İssos'ta kaynayan
Günahkar lavlardan kalan püskürük
Bundan sonra biz mücrimik
Yanmış vıkır mahpusunda eskirik
İsmini ismim ile dilimde ikizledim
Macerayı ömrümü baykuşlardan dinledim
Kulbe-i ahzanımda fuzuliyim inledim
Gönül vazgeçme ondan nasıl olsa ölmedim
Sür ümidin atını şaha kalksın da git
Seven gönle şahlara kalkmış atlardır ümit
Türkiye de Kırmançiden maada
Arnavuttan Arap'a
Nice insanlar madurdur
Senin azınlık dediğin adamlar
Onar çocuk yapa yapa
İşgaline yeltendiler bu yurdu
Bir ummandır senin gözlerin
Ta kalbinin içinden gelir sözlerin
Yeryüzünde son harika yüzlerin
Kırmaz dökmez incitmez
Alay bilmez mahbube
Her yaralı gönül senden
Bir porsiyon sağlık
Bir kişilik sevgili
İki kişilik araba
Bir yazlık bir kışlık
Biraz da dışlık ver
Senin şiir dediğinin
Yahya Kemalin kaleminin ucunda
Bir nabız gibi vuruşu vardır
'İstanbulu fetheden yeniçeriye gazel' de
'Vur deyri küfrün üstüne rekzi hilal için '
Diyerek şair benim şiir budur diyen
Hava girenleniyor yine
Sağdan soldan bulutlar ile
Dağlarını görmediğim bir havanın bir şiri yok
Belki tenha bir köşede
Bir çınar ağacı vardır
Eğer daha yapraklarını dökmediyse
Benim varlığıma son veren
En kanlı entrikalar
Gözlerimin önünde çevrildiler
Gözlerim görmüyordu benim
Anadan doğma...
Bir vücudu
Çala çala yıkamak değildir sade
Bir hanenin her yerini
Ova ova
Hortumlarla çekilen sular
Kova kova
Kış şıvgını vurdu sevdam yüzüne
Tipiden göz gözü göremez oldu
Bata çıka karabatak aşkımız
Zevk-ü sefasını süremez oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!