Zaman kalmadı
Geleceksen hemen gel
Savaşlar,düşmanlıklar
Dünyayı insanlara
Mezar etmeden gel
Çekip gitsem buralardan
Anılarım var
Bir tanem
Sen varsın
Kalsam burda
Bana hergün
Küçük bir liman olmak isterdim
Çok uzaklarda
Okyanus kıyısında bir yerde
Önümde koca bir deniz
Gökten maviyi çalmışçasına arsız
Ve aşkı savunurcasına inkarsız
Bilirmisin kaç yaşında istanbul
Kaç hüzün,kaç mutluluk yaşamış
Kaç şair yazmış bu sokakların aşklarını
Kaç sevda kaç kurban adanmış
Kimler vermiş bu uğurda başını
Sonra kim ayırmış iki yakayı
Hava çok soğuk
Geç oldu
Artık git diyorsun
Oysa bilmiyorsun ki
Kapatınca kapını
Yalnızlığa düşeceksin
Gençtiler
İşsizdiler
Yalnızlığa,yokluğa
Sınırsız kaçakçılığa
Sınırlı özgürlüğe mahkumdular
Bir gece ay ışığında
Tüm acılara,ihanetlere inat
Ey yalnızlığım tek şahidim
Dert ortağım
Yine karanlık çöktü
Farkında mısın
Fenersiz bir denizdeyim
Yaz bitti sıcak gülüşler kaldı geriye
Terkettik mavilikleri
Dönüp arkamızı gittik haince
Denizi kendi haline bıraktık
Sahilde hırçın martı çığlıklarını
Kimbilir nerdedir tenine yapışan kum taneleri
Adını bu şehirden alda git
Aşkını denize at da git
Git
Git diyorsun ya
Kalmadı ümit
Sıcak bir nisan günü
Elinde mektup
Ve en güzel resimlerin
Aşkı getirdim dedin
Sessizce girdin
Öylece bakakaldım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!