Gülali Ölmez Şiirleri - Şair Gülali Ölmez

Sensiz ilk kez uğradım
Kumkapı da balıkçıya
Martılar seni sordu
Ben seni aradım
Bu hasrete bu yalnızlığa
Bu gönül yangınına

Bir zaman tünelinden çıkıp geldim
Cebimde yalnızlıktan eskimiş düşlerim
Yüreğime deydikçe ılık meltemin
Yüreğim yosun
Ellerin yüzlerce martı beyazı
Bütün yıldızlarda senin gözlerin

Yine bahar yine aylardan nisan
Mümkün olsa eski günlere dönsem
Gözlerin gözlerimde
Damla damla erise
İçime aksan
Ben aşkından sarhoş

Bir çiçek daha koptu dalından
Pamuk tarlasına gülüm dök gözlerini
Ayşe öğretmen geçmez artık okul yolundan
Mezbahalara,kasaplara dik gözlerini

Bana güneş okulundan haber getirin

Şu feleğin işine bak
Üç kuruşa sattı beni
Daha gençliğime doymadan
Kör kuyuya attı beni

Güneşe çevirdim yüzümü

Benden kurtulmak istiyorsan
Beni unut
Yoksa aşkımdan kahrolursun
Dedim ya beni unut
Unutursan ben ölürüm
Sende benden kurtulursun

Yine başım duman duman
Yine yüreğimde isyan
Dayan gönlüm biraz dayan
Dayan sevenler yanmasın

Zalim yarda olmaz aman

Sana gelmiştim
Dışarda pamuk teninden kar
İçimde sana dair
Son bir ihtimal
Biraz intizar
Hasretim sel olmuş

Biz barış deyince 
Dağlar uyuya kalır
Düşman pusuya yatar
Bir gece vakti
Parise kurşun yağar
Diyarbakıra zulüm

Acılar büyüyor sol yanımda
Depremler oluyor,dağlar vuruluyor
Her saat solup giden gencecik bir beden
Her yerde vurulan kardeşliğin izi
Uçaklar kurşun döküyor toprağa
Sınırlar aşılıyor derin uykulardayken çoban yıldızı