Gitmekse adı sevdanın
Git haydi uzak sahralarda ısıt üşüyen yüreğini
Ya da kaybol kör kuyuların derinlerinde…
Unutmaksa adı sevdanın
Tutunma anılara, yapış başka bir gülün yeni filizlenen bedenine…
Bir bebek bakışı varken yüzümde
Bir avuç kum attın gözlerime
Cehennem ateşi kavurdu dünyayı
Gerisi alnının ortasından vurulmuş bir maral
Kalakalmış bir gamze yanaklarda
Zeytin ağaçlarının arasında bir rüzgâr uğultusu
Gece yarıları değil sadece ayazların üç beş devriyesini atmaları
Gündüzler de, gün ortaları, dakikalar da
Şeytan sofralarında bölünmüş insanlık
Paylaşılmış, parçalanmış, kanatılmış
Her an, her dem
Yiyene, yemeye hazır olana…
Doğum gününü unuttum sanma
Bildim de bildiğimi bilmezden geldim
İçtim şişeler devirdim, sessizlikte bekledim...
Susmak daha kolaydı ne diyeceğimi bilememekten
Kutladın mı yeni yaşını
Yaşadığın kadar bir ömür daha diledin mi tanrıdan
Boşuna binme bulutlara
Rüzgâr getirmez seni buralara
Yağmur olup düşemezsin topaklarıma
Tutunma martıların kanatlarına
Taşıyamazlar seni
Atma çakıl taşlarını denizin koynuna
Dokunmadın, dokunulmadın
Sevmedin, sevilmedin
Gülmedin, güldürmedin
Ağlamadın, ağlatmadın
Özlemedin, özlettirmedin...
Yarım kalmalıydın.... kaldın...
Yaz diyordu ona bir ses
Yaz hadi
İçinde unuttuğun kadını
Biraz cesaret
Bitmedi daha hayat…
Tutkularını yaz
En büyük hayal kırıklığındı hayallerin
Yüreğin çığlık çığlığa
Işıksız odalarda kan damlarken kalemlerden
İçindekileri dökmeye 29 harf yetmezken
Alacakaranlığın ortasında bir çiçek düşerken elindeki demetten
Sesin yalnızlık kokuyordu
Özledim seni
Zeytin ağaçlarının gölgesinde
Özledim kayalıklara vuran dalgaların sesinde
Dağların zirvesinde
Çöldeki rüzgâr esintisinde
Özledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!