sakladım tüm dünya telaşımı
Hüzün konuşulmuyor artık buralarda
Buralar artık bahsedildiği gibi bir yer değildi aslında
Dünyayı değiştirmeselerdi yaşımı hesaplamazdım,
içlerimiz hiçbir zaman açılmayacak
durup vaktini bekleyeceğiz zamanın
geçmişte bulamadığımız cevapların sorunları...
kıyısında dinleyeceğiz ağustos böceklerini
ben neden böyle oluyorum her Ağustos’ta
içim buruk
içim sessiz
içimde çığlıklar
ellerim titriyor ara sıra
bir dağ üzerinde durup
durgun düşünmeyi
durup düşünmeyi
özledim
çünkü epeyce yol geldim oradan
orasını bilmezsiniz
Akşam olunca gökyüzünde kalan kızıl parça.
Yalnız hissetme, senden sonra uyuyup senden önce uyanırım.
Ama bana,
Bütün karanlık odaları gösterdikten sonra aydınlık var deme.
Ya tut ümidimi ömrünce
Yada bu ruha zulmetme.
gördüğüm tanıdık
aynı bedende başka bi insan
öyle değiştin yabancı
öyle de gittin
ruhunu arıyorum
aşklarım bittiğinde
beni anlamadığını biliyorum.
çünkü hep yüzüme baktın
görmek istediğin kadarını gördün
onlar artık senindir.
sen hiç ellerime baktın mı yada sözlerime,
yorgun düştüğümüz sokaklardan geçelim,
gençliğimizin ortasında öldüğümüz.
düşün ki içlerimizin kara bulutları gitmiş
vakit ayrılık vaktide değil ağustos bitmiş
giden çok olmuş kararsızlığın ortasında,
bir vakitler burda
uzayan gölgemiz
arkamızda dağlar
sonsuz bir yolun başındayız
henüz koşmadık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!