bir vakitler burda
uzayan gölgemiz
arkamızda dağlar
sonsuz bir yolun başındayız
henüz koşmadık
konuşmak istemiyorum
düşünmek daha iyi gelirken
konuşmak istemiyorum
ağlamak daha güzelken
ve durmak istemiyorum
gitmek daha güzelken
yanıma oturdun
tam karşıya bakıyordu gözlerim
anlatmanı istedim
sense hiç konuşmadın
tam karşıya bakıyordu gözlerim
gözlerim yorgundu
gözlerimde görmediniz mi yorgunluğumu
hiç mi anlamadınız
bakmaktan kaçındığınız yerdeyim
başınızı çevirdiğiniz
gökyüzünde baktığınız yer
yerdeki toprak parçası gibi.
onca yol gelmişim de sen kapıyı açmamışsın
yorgunum. günlerce yürümüşüm, susamışım
açlıkta dert değil
ellerini tutmalıyım.
görmeliyim yüzünü
okuyamıyorum içinin hüznünü
bazı yolların virajları dar,
bazı evlerin ışıkları hiç sönmüyor..
yorulmadık mı sevgilim
düzenin parçası olmaktan..
biz bu dünya yükünün altında yenilgilerimizi suçlamaktan kalkamayız. hiçbir sıkıntı bedenden çıkmıyor,bedenden çıkmayınca.
geriye gidebilseydik ilkleri hissederdik yeniden.
biz bir film sahnesiyiz sevgilim
bütün senaryolar üstümüzde
baştan ve sondan ayrıyız
perde perde uzaklaşıyoruz evrenden
baktım yol kenarıyız sevgilim
Ama sen ilkbahar ol,olmak istediğin gibi.
İlkbahar'da açar kavaklar,
İlk baharda güzelleşir herşey.
sen ilk bahar ol.
Sen şimdi ilk baharsın.
seninle yarıştıramıyorum oyuncaklarımı.
görüp
yakalayamıyorum kesiklerini.
Kaç kere çekersin yaktığın sigarayı
Sönmeden
sokak lambalarının bizi göremediği yere gidelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!