Keşke gözyaşların damarlarımda dolaşan kan olsa ve sen ağladıkça ben ölsem, işte bu yüzden hiç ağlamasan.
Faili meçhul gözyaşlarını üzerime yıktılar ağlasam kabullenirim sussam ezilirim...
Hiçlikte arıyorken herşeyi, kendi varlığımızın yokluğunda kaybolduk.
Ne sen beni doldurdun tam anlamıyla, ne ben seni alabildim yüreğime. Bilmiyorum, ya sen bana fazlaydın ya ben sana eksik.
Aşk, intihar tadında eriyip giderken dudaklarda, hüzünle zehirlenmiş geceler bırakır insana...
Gezdim bir kaç il hepsi başka başka,
Kurban olduğum Elazığ bambaşka.
Tut ki, gözlerinde yağmur yağıyor,
Sırılsıklam olmuşum sevdana,
Aktif bir yanardağı söndürüyor,
Virane kalıntılarını temizliyor gözlerin.
Tut ki, gözlerin mabedimdir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!