aslında ben o değilim
sen de pekiyi biliyorsun bunu yosma...
ağzımı açtırtma bana kurtlar dolaşsın eteğinde...
bak ne kadar derinden yankılanıyor hergelenin sesi
uluyor adeta yine köpoğlusu kendini kurt sanıyor
karanlık camekânların önünden gizlenerek geçişi bundan...
iki elim kan da olsa
insanlıktan çıkar
yanına gelemezdim...
ikim elim de
ak-pak olmalı
karanlık bir ayı
yaralar kirpiklerin
bileklerin süt kokar
akşam üzeri
ve bir atmaca kalkar
yerden yukarı
vakit geç olmadan
içsek diyorum
kendi kendime
gülüyorum sonra
ha güneşin ardından
ha güneşe karşı




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!