Gökhan Ebren Şiirleri - Şair Gökhan Ebren

avuçladı
toprağı
süzüldü
avuçlarından
toprak...

bakma
açmaz
bu çiçek
bundan başka...

ne

merak
ediyorum...
ellerini
gözlerini
burnunu
saçlarının

sana
bir yön bulalım istiyorum
kendince...
lakin
bunu
yalnızca ben düşünüyorum

olmadığını
düşünelim
bir an...
ancak
bir andan
fazla değil...

serin ve karanlık bir yol üzerindeyim
ürpermemek mümkün değil
dolunay yalnızca beni aydınlatıyor
ayak seslerim karışıyor
esen rüzgara...
her geçtiğim ağacın ardında

hele
sar bir
kollarını boynuma...
bir de
seni
seviyorum

sen
benim
namusumdun
namussuz...

sen
gelmez
sen
gelme
bana...

bıraktığın
gibiyim
sevgilim...

sensiz
sensiz