Gökhan Ebren Şiirleri - Şair Gökhan Ebren

ayrılık sabahlarında
dilim hep kuru uyanırım
sensizlik susuzluk gibi bişey...
dolaşırım ilkin tüm odalarını evin
sonra bir sigara yakarım
ilk nefeste sen dolarsın içime

öyle kaçar gibi gitmek olmaz
döktüğüm su kurumadan gel…
yarın
yaralarıma merhem sürmek gerekir
uzaklarda fazla durma
çağırmadan gel…

yağmur yağdı yine
alnında çizgiler oluştu
ve
sen
ne zaman
kedere dönsen yüzünü

aradığımız
boncuğu
bulduk nihayet...
ama
çok
kirlendi

beni
'sen' diye
belliyorlar,
bellesinler...

seni

seni
özlüyorum
benden
uzaklaşıyorum...

beni

ayrılığın tadı mı olur deme
elbette olur...
ayrılık
acıdır
derler...

bu
boktan dünya
güzelse
eğer...
ve
yaşayabiliyorsam

geldiğin
gibi
gidiyorsun
yine
bir
düğüm günümde...

vermişim bir yanımı cevize
göğü devirmişim üstüme
bir karga geçiyor üstümden alaca
bir sığırcık seğirtiyor üstüme
bir kuzu yemliyor ötede yeşil mi yeşil
bir dere geçiyor bir ağacın yanından