İstanbul sustu
Dünya sustu
Hayat sustu
Korktular mı benden
Tek çıt bile yok
Öfkeyle kurulurdu sofralar
Yıldız vakitlerinde
Akıldelen oyunlar oynanırdı
Hiçbir güneşi göremezdik
Her birimiz güneş olduğumuz halde
Süprüntülere karışmış
Psikolojik dengesi bozuk
Aşk sökücüler
Yalandan kan kusarlar
Kustukları kan
Aslında
Gerçek sevgiye
Parçalanan gönlümde
Fırtınalar esmekte
Daha hiçbir şeyi anlamadan
Bir yenisi içimde
Bırakın beni
Zamanın unuttuğu
Her masal
Biraz yalan kokardı
İçinden geldiği gibi
Dökülürdü kelimeler
En gereksiz yerlerinde
Yitirilirdi hüzünler
Bir Mesajım
Sıkılgan bir hava var
Kuru gürültülü sokaklarda
Adım atası gelmiyor insanın
Bir sonraki güne
Delinin oğlu
Akıllı mı olur
Gülerek bakarım yaratanıma
Eteklerinde bir hayatın
Şükürleri sonsuzdur ona
Ben şımarmasını da bilirim
Çıta atlıyordu halkım
Ama müthiş acı çekiyorduk
Sağı solu
Ülkemin
Sağına soluna
Buz gibi sesi
Vardı
Yalnızlığın
Kulaklarımda
Uğuldayan
Kaçıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!