Gencay Coşkun Şiirleri - Şair Gencay Coşkun

Damlaya damlaya
Yalan oluyordu
Kimi zaman duygular
Bir kapıyı beklerken
Umutların ve kendine güvenin azalıyordu
Birisi gidiyordu çaktırmadan

Sonlar
Karanlık Bakışla
Geliyordu
Sen bu kapıda dur
Diyordu
Her geliş

Bir gün düşecektim
Yollara
Kimsenin adından başka
Bir şey bilmediği
Şehirler görecektim

Tünelin girişi iki küçük kapıydı
Birde tam altlara doğru
Pamuk tarlası vardı
Yürüyüp geçmek
Can acıtan bir sevdaydı
Sarmaşık dolu yoldan ilerleyip

Yamalı bir bohça gönlüm
Her sevdada delinen
Her şafakta dikilen

İhanetler içinden geçerken
Yüreğim dikenli sınır tellerinde hırpalanıyordu

Uzun uzun
Dökülüyor zaman
Ellerimde
Kaçırıp yitirdiklerimden
Tepeler var
Beynimin içinde

Rüzgarlarda savrulan
Çok kayıp
Duygularım oldu
Ardımdan gülenler vardı
Yanımda ağlarlardı
Ruhum kirlenmişti

Bir ömre sığmayan
Hayallerim oldu.
Dolu oldu
Yağdı gönlüme.
Yara saldılar içime
Kanadım gökyüzünde.

Uzaktan bir yerden
Geliyor
Alnımın ortasına konuyor
Süzülüp kıvrımlarından
Aklımın içine düşüyor
Yıldırımlar

Yeniye umutla
Geçmişe hasretle bakarken
İçinden geçtiğimiz zaman
Hep bizi alır götürür koynunda
Yeri zamanı geldiğinde
Bir alacalıkta bırakacaksa da