Kul bir haber uçururdu
Ben bir duydum
Göktaşları sağanak halde beyinlere yağardı
Bembeyaz kefende temiz bir kan damlası vardı
Uzanıp almak artık imkansızdı
Toprak bizi beklerdi
Sürgünden yeni dönmüş gibi
Şehrim benim şehrim
Her yer ne kadar tanıdık
Her yer ne kadar yabancı
Akıyordu gözlerimde
Anıların bıraktığı izlerin peşinden giderken
Kesme taşlardan yapılmış yollardı
Umarsız çiğneyip geçtiğim
Hangi kapıda durduysam
Ah duymadan geçemezdim
Bir sokak lambasında
Süzülen damlalar çırpınır durur
Sana öykülenirdim geceleri
Bambaşka diyarlarda
Isırgan otu yalnızlıklarda
Yakıcı tırmalayıcı tenlerde
Bir sokak lambası aklımı alırdı
Söylenmese bile gerçekler
Onlar hep kapıda bekler
Kapılar açılmasa
Ölümüne kilitli olsa bile
Aralık yerlerden
Kuytu virajlardan
Canımı acıtıyor
Bu sağnak ihanetler
Seninle bir anın
Karma karışık yüreğimi
Karması
Karmamın en değerli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!