Furkan İbsar Şiirleri - Şair Furkan İbsar

Nerede o eskiler
Efeler, Seymenler
Her yanı sardı gevşekler

Titrerdi yer, gök
Efem zeybeğe durunca

Artık ne yapacağımı bilmiyorum,
Bir yanımda gençliğim bir yanımda sevdam...
Ne yapacağım şaşıyorum.

Ne gençliğimi heba edesim var,
Ne de sevdadan geçesim var,

Bir başka güzeldi dün gece,
Yanımda dostlarım,
Manisa ayaklarımın altında.
Parıldayan ışıklarda aradım seni o gece,
Manisa'nın üstünden, yıldızların altında.

Sende kalan hatıralar,
Unutuldu birer birer.
Aşkın armağanları,
İade edildi teker teker.

Gözlerini sökemediler hafızamdan,

Size geldim ey ölüler!
Dirilerde vefa bulamadım.
Bunların hiç biri beş para etmezler,
Artık bunlara dayanamadım.

Dinleyin ey ölüler!

Yankılanıyor hüznün bildirge sesi.
Yabancı değil, bu ses ölümün sesi.
Hissedince ensendeki sıcaklığı,
Bil ki o Azrail' in nefesi.
Hissederlerse o nefesi,
Her birinin yüreğinde,

Sen, aşkı bilmediğin halde
Bana en iyi öğreten hocasın
Sen, gerçek olmadığını bildiğim halde
Uyanmaktan korktuğum rüyasın

Bir kıvılcım gibi düştün önce yüreğime,
Büyüdün yavaş yavaş.
Tutuştun düşlerimde,
Celallendin alev oldun düşüncelerime,
Kül oldun yavaş yavaş.

Sensiz her yer soğuk
Sensiz dört bir yanım kış
Sensiz içim buruk
Sensizlik ruhuma işlenen nakış

Sen ve ben
Farklı şehirlerde
Aynı gökyüzüne bakarken
Aynı yıldızda takılı kalsak
Hatta aynı şeyleri düşlesek
Birleşir mi şehirlerimiz