Furkan İbsar Şiirleri - Şair Furkan İbsar

Biz böyle olmamalıydık,
Azizim, böyle sevmemeliydik.
Öyle sevdik ki,
Gideceğini düşünemedik.

Biz hep baharı yaşatmayı düşündük,

Bir gün dönüp gelirsen
Sımsıkı saracağım seni bilesin
Kalbini kalbime getirirsen
Bütünleşeceğiz seninle bilesin

Bir gün dönüp gelirsen

Tükenmez değildin,
Bir çakmaklıktı işin.
İntikamıydı bu gidişin,
Çok zor artık işin.

Yaktım kül oldun.

Doğal afet gibi bir şey oldu.
Dünyam birden karanlıkla doldu.
Aşkın o huzur verici melodisi,
Kederle, acıyla bir anda son buldu.

Aşkın karanlığa düşüşüydü bu.

Bir Ağustos Sabahı başladı benim için hayat,
Aşkı öğrendim o günün akşamında.
Mezeydi özlem ve hasret aşkın yanında,
Kekremsi ama iştah verici, acı bir tat.
Ve acınası bir ben kaldı günün ardında.

Aşk ve gurur,
Yan yana gelmemeli.
İkisi arasında ikileme düşülürse,
Aşktan devam etmeli.

Tamam insansın gururun var elbet.

Aylardır görmeyeli seni,
Bir başka olmuş bakışların.
Zaman buz dağına çevirmiş seni,
Matlaşmış toprak olmuş saçların.

Aylardır görmeyeli seni,

Aşkı sınırladılar,
Karşı cinslerine sardılar,
Aşkın hakikatini,
Adem Oğulları'na unutturdular.

Aşk yaşamdı,

Sabah yedi buçuk,akşam dört. Yetmiyorsun,
Geceler bana zindan, sigarasız gitmiyorsun,
Sabahlar gibi sen de gelmek bilmiyorsun,
Neden sevmemekte ısrar ediyorsun?

Sevgim gerçek bunu biliyorsun,

Deliler gibi hasretim,
Nereden bileceksin.
Aldığım nefesten habersizsin.
Halimi görsen dönecek misin?
Döndüğünde,
Gözlerimi gördüğünde,