Üzülme Sen
Üzülme sen lakin ben geberiyorum diye,
Işığını kaybettim diye.
Şimdilerde hayat gemisi su alıyor sevdiğim.
Unutumam seni kahrından bin saçda ağartırım.
VELHASIL
Gözlerinde kaybolan o parıltıyı gördüm en derinde ,
Bir yıldız gibi geceyi aydınlatırdı sanki gecelerin zulmetinde,
Her anınla bir ömre bedel sevgili sevgi kelebekleri uçuyor şimdilerde o sevdiğin gökyüzüne,
Seninle her şey bir başka bahar, Rahmandan bize armağan
İnsanlar kutusu içinde dünya.
Sevgi,aşk yalan bile değil artık aşşağılık
Şimdiden kolay gelsin o vakit hancı ben yokum
Biz yokuz ,hele gelecek toprağın altına saklanmış çağırıyor işte ölüm anla artık
acı çığlıklarıyla.....
Yandı
Şimdilerde yalnızlar kalesinin feryatları seri şekilde ilerledi göklere.
Umudumuz yandı çok yazık!
Neferleri meleklermiş eskiden bilemedik.
Açıldı yine Kudüs sevdası bizde zamanla geçecek sanırdık .
Yaşamak
Sen üzülme gözlerini yudum yudum sevgiye aç
Ben geleyim yine yeniden sana, hayat bır bilmece nasıl olsa
Beraber bulalım o vakit ümitlerimiz bitmeden hem geceye daha varken
Aşk havuzu yıkanmış dediler gönül ak pak genc yüreği heyecanlı şimdilerde
Yaşamak Gibi
Geçer dedi sessizce herkes susacak gibiydi sen geçerken ömrümden su serptim ağaçlarıma
Göl kıyısı maviydi gecem de öyle
Kimi zaman aynı masada yabancıydık
Ve zaman tayin etti sevgiyi, şark görevine giden hüzünlü asker annesi ağlaması bıraktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!