baharlar
adın dudaklarımda olduğunda gelirdi
göğsümde verirdi tomurcuklar rengini
solgunum şimdi...yoksun
bu bahar da...lalüebkem
yaşanmışlıklar yetmiyor anlamama
hep eksik kalıyor bir şeyler
bir masal gibi
bir varmış
bir yokmuşçasına
kayboldum bir masal ortasında
sus olmus zaman
hüzünlerin ardinda gizlenmis yüzüm
divit ucuyla yazilmis ani defterim
askin ve anilarin içinde kaldigi
bir çati kati kaldi bakmadigim
dokunma
gölgemdeki izler benim değil,
ve unutma gün ışığını yitirdiğinde
kaybolur kutsallığın aylası
yer su uyanır uykusundan
-sesini kaybetmiş
masum bir sevdaydı bizimki sadece
o mihnet ıssızlığımızı bitiren-
(hadi sun gözlerimin yoksulluğuna
bir doyumluk gülüşünü ki
bir şiir miydi yaşam - her harfi acıya doğan
her satırı hasret kokan - her dizesi ayrılığa yazılan
bir şiir miydi yaşam - finali ölüm olan..
ağlamayı unutmuş gözlerin
kurak yüreklerinde soluyorken
bana geceyi anlat diyorsun
ah be diğer yarım
dönüp duran bu büyülü yuvarlak üzerinde
güneş hangi şehre sırt verse
orası zifiri gece işte
gidişinin bile bir hazzı var içimde
yüreğime çok dokunan bir şarkı gibi
hem ağlıyor hem uğurluyorum seni
her doğan gün yeni bir kesik atsa da
hasret çentikleriyle bağrıma
gidişinin bile bir hazzı var içimde
aşk ölmüş
duygularında vahamet
zaman iç geçiriyorken göğsünde
ruhunda kopuyor kıyamet
söyle göğün kızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!