Suskun g/eceye inat
martı çığlıklarında başlıyor gün
umuda kapanmış perdelere
k/atıyor oklarını şafak
çıkıp aşkın yörüngesinden
bırakıp kendimi hayatın kollarına
güya umarsızdım zamana
yine şiirsedim işte …! ! !
susturun şu inceden ağlayan kemanları
yoksa düşeceğim içine elimdeki kadehin
ve içimdeki son çocuğumda boğulacak
zaten eğretiyim kendime
zaten yitik yolum
hava soğuk yerde kar
her yerde ayak izleri var
kimileri narin basmış
kimileri hoyrat
ama bir iz var ki içlerinde
küçük ve çıplak
yorgun kızıl bir gün
tüterken ufukta
bir bahar daha veda ediyor yıla
yaza merhaba sevinçler yaşıyorken yürekler
gözlerini arıyorum kayıp bir adada
ey saki
korkma doldur bir daha
hesabı peşin ödedik nasılsa
Tanrının cezası hayata
usulca yaklaştı
gözleri gözlerime değdi
mahcup, kaçırarak bakışlarını
''okul param için''dedi
(Son Nefes)
daralır göğsüm hasretin kalabalık geçişleriyle
soluğum kesilir gelen acının ayak sesleriyle
tenhalaşırken anlar bir bir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!