Fevzi Şahingöz Şiirleri - Şair Fevzi Şah ...

Hoşgörünün mimarı, gönüllerin sultanı,
Konya’dan tüm dünyaya, sevgi yollar Mevlana,
Döner durur semahlar, zikre döner o anlar,
Konya’dan tüm dünyaya, sevgi yollar Mevlana.

Kulak vermek gerekir, dergahtan gelen sese,

Saçlarıma karlar yağdı, mevsimleri sayamadım,
Hep ümitle bekleyerek, şu ömrümü heder ettim.
Kaç bahar yaz geldi geçti, ne yazık ki yok bir haber,
Hep ümitle bekleyerek, ben ömrümü heder ettim.

Çaresizce seyrederek, bu hayatın cilvesini,

Yüzü güzel, sözü güzel, kaşlar hilâl gözler elâ
Mevlâm öyle yaratmış ki, bir bakışı derde devâ,
Habersiz ayrılıp gitti, ne yazık etmedi vedâ,
Onulmaz bir yarem var ki, vefâsızdan olmaz devâ

Aşkı bilen var mı acep, gördü mü hiç zevk-ü sefâ,

Hayatta büyük mucize, küçük yaşta donanımlı,
Sabırlı bir öğretmenden, iyi eğitim görmektir,
Öğretmenin görevi de, vereceği derslerinde,
İtaatten daha fazla, düşünmeyi öğretmektir.

Aklını kullanmayana, Allah bile yardım yapmaz,

Dünya işlerine, fazla dalmışsak,
Çıkar unsurunu öne almışsak,
Yükseltip egoyu, bencil olmuşsak
Varsa günahımız, affet Allah’ım.

Gurura kapılıp, gönül kırmışsak,

Bu kara yazıyı, silemez oldum,
Gittin uzaklara, biçare kaldım,
Ayrılık yükünü, taşıyor gönlüm,
Gittin uzaklara, biçare kaldım.

Yanar oldum, ben derdime vay,

Bir türkü yakan yoksa, yürek sâzı ne bilsin
Sevdâsı olan yoksa, gönül nâzı ne bilsin
Dillerde sükût varsa, o âvâzı ne bilsin
Sevdâsı olan yoksa, gönül nâzı ne bilsin

Mefûlü/ mefâilü/ mefâilü/ feûlün

Bu sana son yalvarışım, son isteğim bu gelemem,
İçimdeki kor ateşin, nasıl sönecek bilemem,
Eller ayırmadı bizi, sen yok ettin sevgimizi,
Kalbimdeki yara izi,nasıl silinir bilemem.

İçimde hep yaşıyordun, sendin benim tüm niyazım,

Bu son bakışın beni, tâ maziye götürdü
Gamlı olan yüzüm hep, seni beklerken güldü
Bu defa gidişinle, son yaprağım döküldü
Gamlı olan yüzüm hep, seni beklerken güldü

Giderken ardından hep, sessizce susan bendim

Cân ki tenden ayrılırken, nûr-i anyâr ve Mevlâ’m
Hak yolundan menzilim var, asla etmem hi bir gam
Ben bu dünyâ ülfetinden, korkar oldum her bir ân
Hak yolundan menzilim var, asla etmem hiç bir gam.