Fevzi Şahingöz Şiirleri - Şair Fevzi Şah ...

Kalp çalışır, vücut işler, vakti var,
Her canlının misyonu var şekli var.
İlahî bir musikîdir bu âlem,
Bunun da bir bestesi var, zikri var.

Çiçek açan her bir gülde gizem var,

Kalp durur, zihin unutur, seni ruhuma yazdım,
Sonsuza dek yaşayan ruh, ne durur ne unutur,
Ben seninle ilelebet, yaşamaktır muradım,
Söyle canım söyle bana, buna hakkım yok mudur?

Hayal ile geçti yıllar, eriyen mum gibiyim,

Kanatırsın kalbimi, buna hep aşinayım.
Bilmem ki bu derdimi, kime nasıl sorayım,
Faydası yok küllenen, deşme artık yaramı,
Bilmem ki bu derdimi, kime nasıl sorayım,

Aşkın mevsimi olmaz, bunu nasıl anlatsam,

Kapattım gönlümün, kapılarını,
Bilmem ki oraya, nasıl girersin.
Ömrümü yoluna, hep heder ettim.
Bir de sen bana, vefâsız dersin.

Şimdi yine yandı, gönül ateşi,

İlk emri OKU diyen, Kâinatın kitabı,
Âhiret’te ilk sorgu, okudun mu? Olacak.
Defalarca o Kur’an, beni hep anla dedi,
Âhiret’te ilk sorgu, okudun mu? Olacak.

Kuran’ı rehber edip, onla hemhal olmadın,

Mayasında bir sevgi, bulunmayan kimseye,
Fazla değer verdikçe, şımarır kibirlenir,
Haddini aşar durur, asla sınır tanımaz,
Fazla değer verdikçe, şımarır kibirlenir.

Karşılık almıyorsan, verdiğin değer kadar,

Muhabbet meclisine, pür neşe ile geldin,
İnan ki o mecliste, sen herkesten güzeldin.
Mânalı bakışlarla, o an kalbime girdin,
İnan ki o mecliste, sen herkesten güzeldin.

Hep canlanır anılar, dalıp da neye baksam,

Kine hırsa hasede, içinde yer verirsen,
Halk içinde azizken, birden zelil olursun,
İradene diline, eğer sahip değilsen,
Halk içinde azizken, sonra zelil olursun,

Allah servete bakmaz, niyete kalbe bakar,

Kime gönül verdim ise,
Ondan bana yar olmadı.
Şu zavallı garip gönlüm,
Yaşamaktan zevk almadı.

Onulmaz bir derde düştüm,

Kine hırsa hasede, içinde yer verirsen,
Halk içinde azizken, birden zelil olursun,
İradene diline, eğer sahip değilsen,
Halk içinde azizken, sonra zelil olursun,

Allah servete bakmaz, niyete kalbe bakar,