Fevzi Şahingöz Şiirleri - Şair Fevzi Şah ...

Boş yere gezersin, avare gönlüm,
Gülmeyen bahtını, güldüremezsin.
Alev alev yanan, büyük yangını,
İstesen de artık, söndüremezsin.

Unutmak mümkün mü? vefâsız yari,

Bilmiyorum sebebini, ne sitemle bakıyorsun,
Kalbimde bir kor gibisin, durmadan hep yakıyorsun,
Dakikalar çok uzuyor, çünkü sen yanımda yoksun,
Kalbimde bir kor gibisin, durmadan hep yakıyorsun.

Maziyi hiç düşünme gel, yalvarırım ne olursun,

Aklıma düştüğün an,
Hayal kurar coşarım.
İçim içime sığmaz,
Bir sel olur taşarım.

Sevdan düştü özüme,

Durmadan yanıyor, şu mahzun kalbim,
İçimde tutuşan, bu bir sevdadır.
Saçlarımda aklar, yüzümde çizgi,
Gönlümde bin yara ve elem vardır.

İsmini duydukça, hep çarpar kalbim,

Affedici Yüce Mevlâ’m, günahım çok geldim sana,
Şefkatine pek muhtacım, tutma beni sen sınava,
Dünyada hep nefsi hevâ, geçirmişim bu hayatı,
Şefkatine çok muhtacım, tutma beni sen sınava,

Hoşumuza giden bir şey, belki bize bir şer olur,

Bir tebessüm gönderip, aklımı baştan aldın,
Bırakıp gittin beni, gözlerimde yaş kaldı.
Sensiz geçen hayatın baharı yok yazı yok.
Çok bekledim gelmedin, yüreğimde kor kaldı.

Yokluğunun her anı, bin yıl alır ömrümden,

Şu benim gönlümü yakan,
Bir güzelin tebessümü,
Hançeri kalbime sokan,
Bir güzelin tebessümü.

Anaların hep sevgisi,
Yavrum diyen o sestedir.
Onun için çocukları,
Yaradan’dan bir bestedir.

İçinde müşfik duygusu,

Beyhude gamlanıp, ömrü tüketme,
Farkına varmadan, yıllar geçiyor.
Bir vefasız yarin, peşinden koşma,
Farkına varmadan, yıllar geçiyor.

Gönül huzuruyla, bir hayat yaşa,

Ayrılığın acısını,
Yudum yudum içen bilir.
Sensiz olmak öyle zor ki,
Bu acıya düşen bilir.

Gördüğüm andan beri,