Fevzi Şahingöz Şiirleri - Şair Fevzi Şah ...

Gece gündüz yanımdasın,
Damarımda kanımdasın,
Hiçbir yerde saklı değil,
İnan benim canımdasın.

Aklına hiç gelmesem de,

Gönül bahçeme girip de, üzgün üzgün bakıyorsun,
Bakma elâ gözlerinle, yüreğimi yakıyorsun.

Uzaklara gitsem yine, hükmedersin sen beynime,
Hasret dolu şu kalbime, bir sel olup akıyorsun.

Hasret dolu kalbime, çağlayıp akan selsin.
Seni çok sevdiğimi, yâd eller nerden bilsin.
Öyle derin nakşetmiş, felek seni içime,
Her nereye gitsen de, sen benim gönlümdesin.

Biran seni görmesem, perişan olur hâlim,

Öyle derinden baktın ki, kor gibi kalbimi yaktın,
Nasıl oldu anlamadım, bir anda gönlüme aktın.
Ruhumu öyle sardın ki, beni çaresiz bıraktın,
Nasıl oldu anlamadım, bir anda gönlüme aktın.

Yine akşam dertlerimle, yalnızca baş başa kaldım,

Solmayan bir çiçeksin, Kırlarda kelebeksin, Seni çok sevdiğimi, Nereden bileceksin. Gelsen benim yanıma, Girsen benim kanıma, Or’dan baksan canıma, Kendini göreceksin. Seni çok özlüyorum, Yolunu gözlüyorum, Ne olur gel diyorum, Ne zaman döneceksin.

Tesadüfen rastladım, çocukluk sevgilime,
O mahzun bakışlarla, kalbimi yaktı yine,
Mâtem çöktü bir anda, aşkımızın üstüne,
O mahzun bakışlarla, kalbimi yaktı yine,

Sessizce giriverdi, iz bıraktı gönlümde,

Aşk ne güzel Allah’ım, bunu yaratan sensin,
Görsem cemâlini senin, kim bilir nasıl güzelsin.
Her şey seni tespih eder, cümle âlem hayran sana,
Görsem cemâlini senin, kim bilir nasıl güzelsin.

Sana sevgim yönelerek, ruhum aşkınla yansın,

Acele edip de, bırakıp gitme,
Daha düşünmeye zamanımız var.
Yıllarca birlikte, ömrümüz geçti,
Biraz düşünmeye, zamanımız var.

Birçok emelimiz, var iken serde,

Aylar mevsimler yıllar, rüya gibi geçiyor,
Yâ Rab ne bu kasvet, ne bu âh-u, figânım,
Ne gelen var, ne giden, dakikalar yıl oldu,
Yâ Rab ne bu kasvet, ne bu âh-u figânım.

Ayrılıkla birlikte, hüzün kapımı çaldı,
İçimdeki hisleri, bir bir kopardı aldı.
Bir zamanlar benim de, tatlı emelim vardı,
Şimdi artık kalbimde, buruk hâtıran kaldı.

Sen yanımda olunca, ateş kalpte yanardı,