Fevzi Günenç Şiirleri - Şair Fevzi Günenç

İyi arkadaştır
küçük serçe ile telgraf memuru
ölesiye sever arkadaşını serçe.
Nasıl sevmesin
Sunay Akın’dan biteviye…
şiirler yollar kendisine

Bana dil verdin
Tatmam için yağı, sütü, eti
Ama bir şeyi unuttun Tanrım
Vermeyi o nimeti.

Kömürün rengi
niçin karadır bilir misiniz?
O,
“K” ile alalanmış
bir ömürdür de onun için.

Marangozu en çok üzen aleti nedir biliyor musunuz?
Yapıştırılacak iki parçayı sıkıştıran işkence.

Yaz...
Yazdıkça çiçeklenir bitkiler
yazdıkça gürleşir ekinler
çoğalır ötüşleri kuşların
sol elinle yaz
dünya güzelleşir yazdıkça.

İmzasız yayınlamayın şiir alıntınızı
Şarkıyı sunarken lütfen
güfteyi yazanı da anın ne olur
Mahcup, utangaç gülümser
Söylenenleri duyunca bu konuya dair...
Adının anılmasından özge

Doğdum
yaşadım
öldüm.

Ortadakine inanma.

Gidiyor musun?
Git...
ama
sakın dönüp bakma.

Geride bıraktığın

Gaziantep Tiyatrosunda Elvan Ataylı Yıllar
FEVZİ GÜNENÇ

Uzak anılarımda Elvan Atay, Gaziantep Lisesinde ya da özel kolejlerde her yıl en az bir oyun sahneleyen bir tiyatro adamı olarak yer alır.
Onun yaşama geçirdiği oyunları izlerken her seferinde “Elvan Atay’ın Gaziantep’te edebiyat öğretmenliği yaptığı yıllarda, “neden onun öğrencisi olamadım” diye zaman zaman içlenmişimdir.
Sonra arkadaş olduk. Onun arkadaşlığı erişilmek güzellikte bir şeydi. Bu yılların açılımını aşağılarda yer alacak olan çeşitli yazılarımda dillendirdim.

'Gitme gel,' diyorsun, bilmiyorsun
bin kokuşlu bir çiçek adıdır
'gitme gel,'
sevgilinin kokusunu andırır

'Gitme gel,' diyorsun; bilmiyorsun