Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Can cananı arar kedi özünde
Gülmeden bu ömrüm gitti ne fayda
Mümin zikri taşır bütün sözünde
Bilmeden bu ömrüm bitti ne fayda

Kula hibe sundum gül budağını

Yakıp hicran katma derdim üstüne
Ben zaten acıyla dağlıyım Leyla’m
Bilmem ki feleğin bize kastı ne
Ben zaten hüzünle bağlıyım Leyla’m

Dağların atası şey hı şamildir

Gel benim güzel gönlüm bu ne biçim bir yarış
Biz hayalden öteye hakikatle kardeşiz
Bir kelime bildin se birde bilene danış
Biz hayalden öteye hakikatle sırdaşız

Her işte inat etme var git ilimle çalış

Hüzünlü bir bahar soğuk kış gibi
Ayaz vurdu sanki bir günde soldum
Bir kırılmış kulun bilinmez kalbi
Hazan vurdu sanki bir günde öldüm

Bulutlar kapkara gök yüzü pusu

Yeşermezse dağın bütün yamacı
Bir gül ile bahar açar mı gönül
İlim baş üstünün olmazsa tacı
Bulutlar bu elden göçer mi gönül

Terazi denk değil şimdi bu yerde

Al üstüne ak koyarak
Gelin canlar bir olalım
ilmi dünyaya yayarak
Gelin canlar bir olalım

El ele tutup koşarak

Güneyde çiçekler, erken açıyor
Kaçma gönül kaçma bir yol bulda gel
Vadesi dolan kul, birden göçüyor
Kaçma gönül kaçma bir yol bulda gel

Bir kulu kocaltır, efkârı gamı

Bülbüller öter oldu gül ile yücelerde
Gözlerim yaşla doldu maşuksuz gecelerde
Benim sevdam döküldü tüm aşkım hecelerde
……………...Bu ömür geçer gülüm, çok hoş görme nefsini
……………...Ne az ağla nede çok, dengede tut kendini

Çokmu gördün bir sevdayı

Kahr olası felek bana çok mu gördün bir sevdayı
Her kez yar ile gezerken ben gurbette çok yaş döktüm
Hangi kula baş eğdimse bana zehr etti dünyayı
Her kez yar ile gezerken ben gurbette azap çektim

Dost dost diye sevdalanıp
Çağlar gider Çoruh nehri
Düz ovadan faydalanıp
Ağlar gider Çoruh nehri

Dağın zirvesinden çıkar