Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

5

Açacak güller lazım

Hazan vurunca dallar yaprakla birlik solar
Bize mahşerde gonca açacak güller lazım

Ben yanmayı öğrendim dem akıtan gözlerden
Yâre gönül ver semde saramadım ne fayda
Sevda çekip eğlendim aşkı öven sözlerden
Güller gonca açsada deremedim ne fayda

Her gülene gel deme gönüller farklı akar

n zaten buralıyım

Gül sevmeden güzelin sevdası, mı sorulur
Bana sahip ol aşkım ben zaten yaralıyım
Aşka mahkûm olan kalp yana yana durulur
Bana sahip ol aşkım ben zaten buralıyım

Ben kat re kat re yaşlar döküp seni ararken,
Sen gezdiğin kırlarda beni hayırsız andın,
Ben ıssız duraklarda yalkı ekmek dürerken,
Sen gezdiğin yerlerde beni hayırsız andın,

Hakkımı helal etmem hatırını sorana,

Saçlarıma ağ düştü gençlik resmimi sakla,
Ben ölmeğe razıyım gülüm senin elinden.
Kındaki kılıcını çekip bağrıma sapla,
Ben ölmeğe razıyım gülüm senin elinden.

Bir yâr seven sevdalı aşk oduna yaslanır,

Cemaline kandığım neden yalnız gezirsen
Ben sana gül gönderdim sense bana bir diken
Gül yüzüne yandığım neden beni üzirsen
Ben sana gül gönderdim sense bana bir diken.

Özüm özünü sevdi gözüm kaldı yüzünde

Bir gönül ah ile düşerse zara,
Derde derman sorar gülün bağında.
Hak ismi bir kulu erdirir kâra,
Seven sevda arar yâr otağında.

Seherde hu çeken kalp yara erer,

Seven sevdiğine bir cân vermeden
Sadece söz ile bir gönül gülmez
Aşkın ateşleri kalbe vurmadan
Sevdâ pınarından göz yaşı gelmez

Canandan feyz alan bade doldurur

Herkes dile dökmüş hayal peşinde,
Olmaz olsun böyle bir kuru sevda.
Mazlum boyun bükmüş ekmek peşinde,
Olmaz olsun böyle bir kuru sevdâ.

Gençlik bedbah olmuş şişeler elde

Güneş battıktan sonra karanlık nuru boğar
Ağlayanlar ağlasın bu an feryat zamanı
Karanlığın ardından nurlu bir güneş doğar
Ağlayanlar ağlasın bu an figan zamanı

Her kul kalbin elesin elek boşa dönüyor