Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Ölümde ayrılık var hasretlikte gözyaşı,
Yâr için akan yaşlar kalbin özünden gelir.
Yâre âşık olandan eksik olmaz öz yaşı,
Yâr için akan yaşlar aşkın közünden gelir.

Aşk ehli ağlar fakat yâr ağlasa söz olur,

Bu kalbime hırs düştü söz tutmadın yalancı,
Var git şimdi yanımdan artık seni sevmirem.
Gönlüm başka gül seçti bana oldun yabancı,
Var git şimdi yanımdan artık seni sevmirem.

Dağıtmışsın perçemi zülfün telini tara,

Yıkılası fani dünya yüzünden,
Dert düştü gönlüme derbeder oldum.
Gam ve dem eksilmez oldu gözümden,
Dert düştü gönlüme derbeder oldum.

Ah elinden ahu feryat eyledim,

Dünyada hiçbir can kalıcı değil,
Hak için alemi görmeye geldik.
Tüm kalpler Mevlâ’ya vermeli meyil,
Bu elde şu nefsi yormaya geldik.

Bir nutfe sebeptir bir canlı için,

Bir name göndermiş nazlı yâr bana,
Şu gurbette durma gel diye yazmış.
Sevdiğim güzele ben nettim ana,
Var git el yâriyle gül diye yazmış.

Gülleri koparıp serdim çimene,

Gönlümün gözyaşı kalbimin yari,
Ben senin ahvâlin sormaya geldim.
Kalbimin gül şânı gönlümün nûru,
Ben senin cemâlin görmeye geldim.

Bir yar gördüm yara aldım özümden,

Gül dedi güldüm efendim
Gülden başka neyim var ki
Gülsüz bir bağsız kefendim
Gülden başka neyim var ki

Affet beni şefi ALLAH

Gonca gül üstüne diken sardılar
Diller suskun gonca güller perişan
Haramiler varıp bağı yardılar
Yollar suskun gonca güller perişan

Mazlum boynu bükük arşa bakıyor

Güle sertçe dokunma gül yaprağı naziktir,
Bülbül gülde dönmezse gülün ömrü az olur.
Gül derenden kaçınma nazlı gönle yazıktır,
Bülbül gülde yanmazsa gönül bağı köz olur.

Seven gözden yaş gelir sevda güldürür özü,

Deli gönül kanma sakın gözden akan tüm yaşlara,
Bilirsen ki dünya fani tendeki ruh uçucudur.
Hakka bağla can özünü başını vurma taşlara,
Bülbül yaban dala konmaz gönül kuşu göçücüdür.

Herkes nefsin havasında kullar birbirinden şaki,