Feriha Deniz Esen Şiirleri - Şair Feriha ...

Uykularım bölünüyor
Sen çarpılarak katlanıyorsun yüreğimde..
Zulüm değil ağrıyanlarım
Ölüm sensiz yanım
Mahcup bir martı kanadıyım,kırık
Lavlarıyla beslenen dağım,yanık

“Ne zaman gözlerinin aynasına baksam
Kendimi asarım bakir şafağında…”

Mahkemeler sanıksız yargılar aşk delillerini
Sensizlik gözlerimden akar GÖLCAN
Azılı bir katil çıkagelir ansızın

Dilimde zehir
Boğazımda düğüm
-kıtalarca
Gürül gürül akan sudur
-ellerine sunduğum çıplak rüya
Ölüm bir vızıltıdır

Yüreğimin istanbulunda darmadağın hüzün kırıkları
Yalnız sana bakar gözlerim göğe baktığım gibi
Sayfalarca HİÇ olurum dizelerinde
Binlerce DAİMA
Ölürüm azar azar,
Gelişinle gidişin yankılanırken uçurumlarda

Ak
Yak küllerini tutsaklığın
Ganj yoldur aslında.....ferha deniz esen

Es
Kes haramilerin önünü

Irgatların savruk karasında yüzüm
Yüzlerce ayna damatlık ay gibi giriyor koynuma,
- esirgediğim..
Sesimi alıp götürüyor, buz kesen şafak fırınları
Kaldırım sırdaşı
Saç sakal paltolusu

Nargilenin ilk çekilişi gibi
İç çekişim
Ne ayrı ne gayrı melteminden
Sıfır yazgı demlerinde susmak halim
Uykusu telaşımın ırak kentin fon desenlerinden
Mayıs alınganlıklarından üşümüş başım oy!

sen kelimelere sığmayan müzmin yalan
ne başı var bir ülke kadar yaratılmış kulluğunun
ne sonu kölelik damarlarındaki kan
sen her gün defnedilmiş cenaze
sen akla ziyan günlerim

- I -

Yitmenin başı ağrıyor...
Sellerini coşturup olmayan yaraya basmak
Tanımsız devinimlerin içini kurcalamak
-bozarcasına....

‘’Rengini bulamadım
-sömürülmüş yalnızlık karasında
Buldum İstanbul istanbul gülüşünü
-taksim meydanında’’

Son yeminle kurudu