Feriha Deniz Esen Şiirleri - Şair Feriha ...

Urlarıma dokunma cerrah!
Sevdam tomurcuk açtı onların üstünde,
-BAHTİYAR
Sırlarımı bileme cerrah!
Ezanların mahreminde kaldı yareler
- azar azar..

İtiraf ettim ,gölgeme basa basa yalnızlığımı
Yıldızdan yıldıza mekik dokurken sanrılarım
Azar azar burdayım, çoğalırken bittiğim
Azar azar ben miyim saçlarıma düşman?

Her destan kendi içinden cümleler kurar meydan savaşlarına

"Düşmedim ki kesif gözlerinden
Bir bildiği var elbet alamut fedaisi aşk artıklarının
Düşmandım ki gözlerine
Ulular ulusu has bahçen yine tarumar"

Ölü gibi konuşmak

Bir babam vardı dağ
Sustuğum her ağıtta bin babam var dağ dağ

Gittiğin yerde ellerin var mı baba
Gözlerimden öpmezdin ayrılık getirir diye
Gözlerin var mı toprak toprak?

Uç uç böceğim
Bu bir savaş meydanıdır
Eti de kemiği de öldürenindir...

Gün şu dağın ardından doğmaktadır
Uç kaç böceğim

Uzak yerlere gider gibi
Yolculuklar gibi
Sessizlik gibi gürültü yalnızlığında
Ancak düş gibi değil öyle sevdalı
Zamanı unutalım bir dakikalık
Bir dakikalık saygı duruşu gibi

Yalnızlığımı biledim
kendimi kestiğim aşkla

Yoksul kaldım bil ki
Yoksun kaldım
Yoksun diye

“Kim bu yabancı gözyaşlarıma dokunan
Kim bu herşey aslında”

Bir dünya bulut var tepemizde
Ve hep yağmurlar yana yana susadığımız
Sen varsın ormanda aç kurtlara terkedilmiş

Kuruttun yaşlarımı gözlerim sensiz artık
Aşkın en derin ihanetinde sözlerim sensiz artık
Oyuncaklarını topla bir ben kalayım
Oyunlarını sobele ben gözümü yumayım
Ben AŞK adında bir masaldan hibelendim
Sen SEVGİ adında bir dağdan tepelendin

“. Aşk üzmez gölgeler kadar
Aşk yalana bir kala ölür”

Uzayıp gider yalnızlık
Sessizliğe bağlanır aşk eski kahraman
Tutamadığım sözsün